تبیان، دستیار زندگی

حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند:بهترین اعمال نزد خداوند حفظ زبان است. بیشترین گناهان فرزند آدم از زبان اوست. هر که مردم از زبان او بترسند، از اهل جهنم است.      

خدایا ما مسافری داریم
که هر گاه به این چشم ها قدم رنجه فرماید
همه آرزوهای ما برآورده می شود
و شادی هایمان رنگ حقیقت به خود
می گیرد. . .

چقدر زمان زود میگذره!
انگاری همین دیروز بود که این چند خط ثبت کردم!!
خدای من ...
شرمنده ام آقا!
هر روز برای آمدنت دعا می کنیم....
                         و برای نیامدنت کارهای بسیار....

سردار شهید حسن باقری (غلامحسین افشردی)
فرماندهی قرارگاه کربلا
و جانشین فرماندهی کل قوا در قرارگاه های جنوب
تولد:1334/12/25 : مصادف با سوم شعبان 1375ه.ق - تهران
شهادت: 1361/11/9 چنانه ( منطقه عمومی فکه)
آرمیده در: بهش زهرا(س) قطعه 24

کنارهم نشسته بودند. سلام نماز رو که دادند،گفت: قبول باشه
احمد دلش می خواست بیش تر با هم حرف بزنند. ناهار رو که خوردند، حسن ظرف ها رو شست. بعد از چایی، کلی حرف زدند و خندیدند،
گفت: حسن بیا به مسؤول اعزام بگیم ما می خوایم با هم باشیم. می آی؟
- باشه. این طوری بیشتر باهم ایم!                
. . . .
- آقا جون مگه میشه؟ ما می خوایم با هم باشیم
- باکی؟
- اون پسره، که اونجا نشسته، لاغره، ریش نداره.
مسؤول اعزام نگاه کرد و گفت نمیشه!
- چرا؟
- پسرجون! اونی که تو میگی فرمانده اس. حسن باقریه، من که نمی تونم اونو جایی بفرستم. اونه که همه رو این ور و اون ور می فرسته، معاون ستاد عملیات جنوبه!

سرباز که بود دو ماه صبح ها تا ظهر آب نمی خورد. نماز نخوانده هم نمی خوابید. می خواست یادش نرود که دوماه پیش یک شب نمازش قضا شده بود.!!!!

 ..........................................................................................................

*امروز سالگرد این فرمانده دوست داشتنی است*

*با یک صلوات از او یاد کنید *

روزها به سرعت سپری می شود                         

دور از فکر و ذکرهای معلق

خود را به دست کارگر خدا می سپاریم

خدایا ما مسافری داریم

که هر گاه به این چشم ها قدم رنجه فرماید

 همه آرزوهای ما برآورده می شود

و شادی هایمان رنگ حقیقت به خود

 می گیرد. . .

خدایا زمستان رو به پایان است

بگو آن بهار راستین روزگار زود بیاید....

                                       * اللهم عجل لولیک الفرج*

این روزها که می گذرد از این شعر معینی کرمانشاهی  زیاد یاد  می کنم:

عجب صبری خدا دارد !                         
اگر من جای او بودم .
همان یک لحظه ی اول ،
که اول ظلم را می دیدم از مخلوق بی وجدان ،
جهان را با همه زیبایی و زشتی ،
به روی یکدگر ، ویرانه می کردم .
 

عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
که در همسایه ی صد ها گرسنه ، چند بزمی گرم عیش و نوش می دیدم ،
نخستین نعره ی مستانه را خاموش آن دم ،
بر لبِ ، پیمانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
که می دیدم یکی عریان و لرزان ، دیگری پوشیده از صد جامه ی رنگین ،
زمین و آسمان را
واژگون ، مستانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
نه طاعت می پذیرفتم ،
نه گوش از بهر این بیداد گر ها تیز کرده ،
پاره پاره در کف زاهد نمایان ،
سبحه ی ، صد دانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سامان ،
هزاران لیلی ناز آفرین را کو به کو ،
آواره و دیوانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
بگرد شمع سوزان ِ دل عشاق سرگردان ،
سراپای وجود بی وفا معشوق را ،
پروانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
به عرش کبریایی ، با همه صبر خدایی ،
تا که می دیدم عزیز نابجایی ، ناز بر یک ناروا گردیده خواری می فروشد ،
گردش این چرخ را
وارونه ، بی صبرانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد !
اگر من جای او بودم .
که می دیدم مشوش عارف و عامی ، ز برق فتنه ی این علم ِ عالم سوز مردم کش ،
به جز اندیشه ی عشق و وفا ، معدوم هر فکری ،
در این دنیای ، پر افسانه می کردم .

عجب صبری خدا دارد !
چرا من جای او باشم .
همین بهتر که او خود جای خود بنشسته و ، تاب تماشای تمام زشتکاری های این مخلوق را دارد
وگرنه من به جای او چو بودم ،
یک نفس کی عادلانه سازشی ،
با جاهل و فرزانه می کردم .
عجب صبری خدا دارد ! عجب صبری خدا دارد !
 

ای حیات با تو وداع می¬کنم با همه زیبایی هایت،

با همه مظهر جلال و جبروتت، با همه کوه ها وآسمان ها و دریاها و صحراهایت، به همه وجودوداع می کنم. با قلبی سوزان و غم آلود به سوی خدای خود می روم و از همه چیز چشم می پوشم.
ای پاهای من می دانم که شما چابکید، می دانم که در همه مسابقات گوی سبقت را از رقیبان ربوده اید، می دانم فداکارید، می دانم به فرمان من مشتاقانه به سوی شهادت صاعقه وار به حرکت در می آیید، اما من آرزویی دیگر دارم، من می خواهم که شما به بلندی تبع بلندم به حرکت درآیید، به قدرت اراده آهنینم محکم باشید، به سرعت تصمیمات و طرح هایم سریع باشید،این پیکر کوچک ولی سنگین از آرزوها و نقشه ها، امیدها و مسئولیت ها را به صورت مطلوب به هر نقطۀ دلخواه برسانید. ای پاهای من در این لحظه آخر عمر آبروی مرا حفظ کنید. شما سال های دراز به من خدمت کردید! از شما می خواهم که در این آخرین لحظه نیز وظیفه خود را به بهترین وجه ادا کنید! ای پاهای من قوی و توانا باشید، ای دست های من قوی و دقیق باشید، ای چشم های من تیز بین و هوشیار باشید، ای قلب من این لحظات آخر را نیز تحمل کن، ای نفس مرا ضعیف و ذلیل مگذار! چند لحظه بیشتر با قدرت و اراده صبور و توانا باش!
به شما قول می دهم که چند لحظه دیگر همه شما دراستراحت عمیق و ابدی آرامش خود را برای همیشه بیابید و تلافی این عمر خسته کننده و این لحظات سخت و سنگین را دریافت کنید...
چند لحظه دیگر به آرامش خواهید رسید....
آرامش ابدی............