تبیان، دستیار زندگی

نه اين‌جا ايست‌گاه پل صراط است و نه اين قطار قرار است به سمت بهشت برود كه هر كس هر جوري شده بپرد و سوارش شود! اين‌جا داكا پايتخت بنگلادش يكي از كشورهاي آسياي جنوبي و واقع در شبه‌قاره هند است. بنگلادش با مردماني فقير و عمدتا مسلمان(هشتادوپنج درصد مسلمان) در كناره خليج بنگال و در ساحل اقيانوس هند است. به همين دليل كشوري به شدت باراني با خاكي حاصل‌خيز است كه كشاورزي پررونقي را براي يكي از كشورهاي فقير(!) جهان به ارمغان آورده است. سيستم حمل‌ونقل ريلي بنگال‌ها از زمان تسلط انگليسي‌ها بر شبه‌قاره در اين كشور باقي مانده كه سهمش از اقتصاد ملي بيش از پنجاه درصد و از ميزان جابه‌جايي مردم نيز به وضوح در اين عكس هويداست! به هر حال اگر در عكس دقت كنيد، در قسمت جلويي قطار و روي بالكن(!) لوكوموتيو به اندازه يك نفر جا هست كه آن را هم گذاشته‌اند تا لوكوموتيوران جلويش را ببيند و الّا حتما كسي بود كه آن‌جا بنشيند! حالا به اين فكر كنيد كه اين همه آدمي كه در ايست‌گاه منتظرند تا قطار بايستد و سوارش شوند، چه جوري بايد جاگير شوند؟ بعد هم يك سؤال: سيستم فروش بليط قطار در بنگلادش بر چه منوالي است؟!!