لسان الارض سرزمین ناشناخته
الف – لسان الارض (زبان زمین)
1. هنگامی كه خداوند به زمین و آسمان گفت: «به میل یا به كراهت بیایید» زمین اصفهان اجابت كرد و بدینسان بخشی از زمین اصفهان «لسان الارض» نام گرفت.
2. گویند حضرت امام حسن مجتبی (ع) هنگامی كه در مسیر فتح گرگان و یا برای جهاد به طرف قزوین از اصفهان عبور می‌كرده و در این زمین نماز خوانده‌اند، این زمین با ایشان تكلم كرده است.
ب- مزار بابا ركن الدین:
باباركن الدین عارف و صوفی عالی قدر سده هشتم هجری قمری است. پس از دفن وی در ساحل جنوبی زاینده رود كه در مسیر جاده شیراز قرار داشت، آن قسمت از سرزمین‌های مجاور آرامگاه باباركن الدین به «مزار باباركن الدین» شهرت یافت. ظاهراً از زمان دفن وی تا اواخر دوران صفویه به تخت فولاد «مزار باباركن الدین» می‌گفته‌اند. در پی این نام گذاری پل خواجو نیز نام «پل باباركن الدین» معروف گشته و خیابان امروزین فیض كه راه قدیم شیراز بوده نیز ظاهراً به این نام موسوم بوده است.
ج- تخت فولاد:
1.گویند حضرت امام حسن (ع) در اصفهان برای بی اثر كردن جادوی یهود دراین ناحیه تختی از فولاد ساخته و در آن منزل كردند.
2.«پولاد» نام یكی از دلاوران و سرداران دیالمه بوده است كه از سنگ های مفروشی در وسط خیابان میان پل خواجو و دروازه قبرستان، محلی تخت مانند برای خود ساخته و بر آن می نشسته و كشتی گیران و پهلوانان برابر او بر زمین مسطحی به كشتی می‌پرداختند و از این رو این محدوده به نام «تخت فولاد» معروف گشته است.
3.بابا فولاد حلوایی پسر استاد شجاع (متوفی 959 ه.ق) یكی از عرفا و صوفیه است كه عده‌ای معتقدند تختگاه او در این زمین بوده است و به این جهت ابتدا به منطقه كوچكی كه آرامگاه بابافولاد بود «تختگاه بابا فولاد» اطلاق می شد و از نیمه دوم قرن یازدهم هجری نام «تخت فولاد» به جای «مزار باباركن الدین» شایع شد و رواج یافت.او ظاهراً از جوانمردان روزگار خویش بوده و عوام تخت فولاد وی را از اولیا می‌شناسند و از او كرامت ها حكایت می كنند. سنگ گور وی هم اكنون در صحن مركز تلفن تخت فولاد موجود است.
جهت مطالعه ی کامل مطالب به این تاپیک مراجعه کنید.
