آکنه منافذ بسته شده غدد چربی(دانه‏ های سرسیاه و سرسفید)، جوش‏ ها و ضایعات عمیق ‏تر(کیست‏ ها یا ندول‏ ها) است که در صورت، گردن، سینه، پشت، شانه‎ ها و حتی بازوها بروز می‏ کنند. کم و بیش اکثر نوجوانان به آکنه مبتلا می‏ شوند. با این ‏حال این بیماری به گروه سنی خاصی محدود نمی ‏شود و بزرگسالان حتی تا 40 سالگی نیز می ‏توانند به آن مبتلا شوند.

به گزارش ایسنا، اگر چه آکنه معمولاً بعد از چند سال خود به خود خوب می ‏شود ولی نمی ‏توان آن را به حال خود رها کرد. زیرا از آکنه ‏ای که درمان نشود، ممکن است تا پایان عمر جوشگاه‏ هایی بدشکل بر روی پوست بماند. البته این جوشگاه ‏ها نیز قابل ترمیم می‏ باشند.

اگر چه آکنه بیماری وخیمی نیست، اما می‏ تواند باعث بدشکل شدن صورت و در نتیجه ناراحتی روحی بیمار گردد. همچنین در موارد حاد و شدید، موجب پیدایش جوشگاه‏ های بسیار بدشکل و دایمی می ‏شود. باید در نظر داشت که حتی موارد ملایم آکنه نیز می ‏توانند موجب پیدایش جوشگاه‏ ها شوند.

چه عواملی در ایجاد یا تشدید آکنه موثرند؟

بهداشت پوست:

آکنه به خاطر آلودگی و کثیفی پوست به وجود نمی ‏آید. ماده موجود در نوک جوش‏ های سرسیاه را چربی خشک شده و سلول ‏های مرده تشکیل می ‏دهند که منفذ خروجی فولیکول مو را مسدود کرده ‏اند. برای مراقبت طبیعی از پوست، روزی دو بار صورت خود را با صابون ملایم و آب ولرم بشویید. شستشوی زیاد ممکن است سبب بدتر شدن آکنه شود. شستشوی مرتب سر با شامپو نیز توصیه می ‏شود. اگر موهای شما چرب هستند، شاید لازم باشد که دفعات شستشو را افزایش دهید. متخصص پوست می ‏تواند در انتخاب شامپو و صابون مناسب به شما کمک کند.

مردانی که مبتلا به آکنه هستند، باید هم ریش ‏تراش برقی و هم تیغ را امتحان کنند و هر کدام را که راحت‏ تر است و جوش کمتری ایجاد می ‏کند، انتخاب نمایند. اگر شما از تیغ استفاده می ‏کنید، قبل از اصلاح، موی صورت تان را کاملاً با آب گرم و صابون شسته و نرم کنید و سپس اصلاح کنید. برای جلوگیری از زخمی شدن جوش ‏ها، ریش تان را خیلی از ته نتراشید. صورت تان را فقط وقتی که واقعاً لازم است اصلاح کنید. همیشه تیغ نو و تیز به کار ببرید.

رژیم غذایی:

غذاهایی که می‏ خورید نقشی در ایجاد آکنه ندارند. متخصصین پوست در مورد اهمیت رژیم غذایی در درمان آکنه عقاید متفاوتی دارند اما مسلم و قطعی است که رعایت یک رژیم غذایی شدید و سخت هیچ تأثیری در بهبود آکنه شما نخواهد داشت. از سوی دیگر، بعضی از مردم دریافته‏ اند که بعضی از غذاها باعث بدتر شدن آکنه در آن ‏ها می ‏شوند. در این صورت، از خوردن این گونه غذاها باید اجتناب کرد. به خاطر داشته باشید که در قضاوت عجله نکنید. آکنه به خودی خود فراز و نشیب ‏های زیادی دارد و گاهی بدتر و گاه بهتر می ‏شود. داشتن یک رژیم غذایی متعادل حاوی کلیه مواد غذایی لازم برای رشد، به خصوص در سنین نوجوانی و جوانی از اهمیت زیادی برخوردار است.

نور خورشید:

برنزه شدن پوست می‏ تواند آکنه را مخفی کند ولی فواید آن زودگذر است. از سوی دیگر نور خورشید موجب پیری زودرس پوست شده و می ‏تواند به پیدایش سرطان در پوست منتهی شود، لذا باید از تماس زیاد با نور خورشید، استفاده از چراغ ‏های خورشیدی، آفتاب سوختگی و برنزه شدن زیاد برحذر باشید. بهتر است از یک ضدآفتاب مناسب برای پوست ‏های آکنه‏ ای استفاده کنید.

فرآورده‏ های آرایشی:

اگر از کرم‏ پودر یا کرم مرطوب کننده استفاده می ‏کنید به دنبال آن هایی باشید که فاقد چربی(Oil-Free) هستند و تنها به این که پایه آبی (Water- Based) داشته باشند، اکتفا نکنید. فرآورده‏ هایی را انتخاب کنید که غیرآکنه ‏زا (Non- Acnegenic) و غیر کومدون ‏زا (Non-Comedogenic) باشند.

هر شب مواد آرایشی را با آب و صابون(و اگر صابون‏ ها پوست تان را خشک می ‏کنند، با شیر و لوسیون مناسب پوست‏ های آکنه ‏ای) از روی پوست تان پاک کنید.

یک لوسیون پوشاننده با رنگ ملایم(فرآورده‏ هایی که قرمزی، التهاب و جای آکنه را می ‏پوشانند)، می ‏تواند به خوبی و در نهایت سلامت ضایعات پوست تان را از نظرها مخفی نگه دارد. برای این منظور پودرهای مایع با پایه بدون روغن(Oil- Free) مناسب هستند.

در موقع استفاده از فیکساتورها، اسپری‏ ها و ژل ‏های مو، صورت تان را بپوشانید. در صورت پاشیده شدن اسپری یا ژل مو بر روی پوست صورت، ممکن است به دلیل حساسیت به مواد آرایشی آکنه به وجود آید.

درمان

درمان آکنه یک فرآیند مداوم و طولانی است. تمام درمان ‏های آکنه بر پیشگیری از بروز ضایعات جدید متکی هستند. ضایعات موجود باید خودشان بهبود یابند و این بهبودی، زمان می‏ طلبد. تا یک ماه پس از شروع درمان مناسب و موثر، بیشتر از 10 درصد بهبودی در ضایعات، مورد انتظار نمی‏ باشد و کنترل کامل ضایعات تا شش ماه می ‏تواند طول بکشد. اگر جوش‏ ها پس از 6 تا 8 هفته بهتر نشدند، شاید لازم باشد روش درمان شما تغییر کند.

روش درمانی که توسط متخصص پوست و مو پیشنهاد می ‏شود، بسته به نوع آکنه تفاوت خواهد داشت. به ندرت، مصرف محصولات آرایشی و بهداشتی پوست و یا داروهای خوراکی، ضایعات شبیه آکنه ایجاد می ‏کنند.

همچنین آکنه می ‏تواند به دلیل اختلالات هورمونی در بدن نیز به وجود آید. آگاه کردن پزشک از نوع موادی که به پوست تان می‏ مالید و یا نوع داروهایی که مصرف می‏ کنید می ‏تواند در انتخاب روش صحیح درمان آکنه بسیار حائز اهمیت باشد. تغییرات عادت ماهیانه در زنان نیز در آکنه موثرند و باید پزشک را از آن ها آگاه کرد.

بسیاری از کرم‏ ها و لوسیون ‏های ضدآکنه غیر نسخه ‏ای موجود در بازار به درمان موارد خفیف آکنه کمک می ‏کنند. با این وجود بعضی از این فرآورده‏ ها در صورت مصرف مداوم موجب خشکی پوست می ‏شوند. اگر از این گونه محصولات استفاده می ‏کنید، به دقت دستورالعمل آن را مطالعه و بر اساس آن عمل کنید.

ممکن است متخصص پوست برای تان کرم‏ های موضعی و لوسیون ‏هایی از قبیل "اسید ویتامین ‏آ" و " بنزوئیل پراکسید " را تجویز کند تا منافذ بسته شده را باز کنند و تعداد باکتری ‏های روی پوست را کاهش دهند. این داروها ممکن است موجب خشکی و پوسته پوسته شدن پوست تان شوند. متخصص پوست روش صحیح کاربردی این فرآورده ‏ها و نیز چگونگی مقابله با عوارض جانبی آن ها را به شما توضیح خواهد داد.

همچنین آنتی ‏بیوتیک ‏هایی هم موجود هستند که به صورت موضعی بر روی پوست به کار برده می‏ شوند. از این داروها برای درمان مواردی از آکنه که چندان حاد نیستند استفاده می ‏شود. زمانی که آکنه به صورت توده ‏های قرمز و ملتهب خود را نشان می ‏دهد، ممکن است متخصصین پوست با تزریق مستقیم بعضی داروها در داخل ضایعه، به بهبود آن کمک کنند. پزشک شما ممکن است تصمیم به تخلیه جوش ‏ها و یا دانه ‏های سرسیاه و سرسفید بگیرد، ولی هیچ وقت خودتان اقدام به فشردن، کندن یا تخلیه محتویات جوش نکنید؛ زیرا ممکن است به تشدید تورم و التهاب و به جای گذاشتن جوشگاه منجر شود.

آنتی ‏بیوتیک ‏های خوراکی از قبیل داکسی سیکلین، تتراسیکلین یا اریترومایسین اغلب در موارد متوسط یا شدید آکنه و به خصوص وقتی تعداد زیادی جوش بر روی پشت و قفسه سینه وجود دارد، تجویز می ‏شوند. این آنتی‏ بیوتیک ‏ها تعداد باکتری‏ های موجود در فولیکول را کاهش داده و ممکن است مستقیماً موجب کاهش قرمزی جوش نیز بشوند.

بر اساس گزارش مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جذام، در زمان مصرف آنتی‏ بیوتیک ‏های خوراکی، بعضی زنان ممکن است دچار عفونت ‏های قارچی دستگاه تناسلی شوند. در این صورت ضمن قطع مصرف آنتی‏ بیوتیک، باید به پزشک خود مراجعه کنند تا عفونت قارچی را درمان کند. توجه داشته باشید که آنتی ‏بیوتیک ‏های خوراکی برای درمان آکنه باید مدت طولانی مصرف شوند. مصرف طولانی این داروها اگر با تجویز و تحت نظر متخصص پوست باشد، عوارض جانبی مهمی نخواهد داشت و ترس بی جا از عوارض این داروها باعث اختلال در روند درمان خواهد شد. زنانی که قرص ضد بارداری خوراکی مصرف می‏ کنند ممکن است متوجه بهبودی چشمگیر در آکنه خود بشوند. حتی گاهی قرص ‏های ضدبارداری خوراکی به طور اختصاصی برای درمان آکنه به کار برده می ‏شوند.

یک نکته مهم که باید در نظر گرفته شود این است که آنتی‏ بیوتیک‏ های خوراکی ممکن است موجب کاهش تأثیر و کارآیی قرص‏ های جلوگیری از بارداری بشوند. این عارضه اگرچه شایع نیست ولی احتمال آن وجود دارد و به خصوص اگر تغییر در عادت ماهیانه ایجاد شود، حتماً باید به پزشک مراجعه کرد.

مانند سایر داروها، در صورت حاملگی یا شیردهی حتماً در مورد مصرف و عدم مصرف آنتی ‏بیوتیک ‏ها با پزشک خود مشورت کنید.

در موارد آکنه شدید ممکن است داروهای دیگری هم به صورت خوراکی تجویز شوند. یکی از آن ها هورمون‏ های جنس مونث و یا داروهایی هستند که سبب کاهش اثرات هورمون ‏های مردانه می ‏شوند.

یک داروی خوراکی دیگر که برای آکنه بسیار مقاوم، تجویز می ‏شود، ایزوترتینوئین(با نام تجاری آکوتان) است. بیمارانی که این دارو را مصرف می ‏کنند باید کاملاً به عوارض جانبی آن آگاه باشند. معاینات پزشکی و بررسی‏ های آزمایشگاهی مکرر برای پیگیری سیر درمان و جلوگیری از عوارض ناخواسته در حین مصرف این دارو ضروری است. جلوگیری از حاملگی الزامی است، زیرا مصرف این دارو در زمان بارداری آثار غیر قابل جبرانی بر روی جنین خواهد داشت. نکته مهم در مورد این دارو، کامل کردن دوره درمان است زیرا در غیر این صورت احتمال عود آکنه به دنبال قطع دارو زیاد می ‏باشد.

درمان جوشگاه های آکنه

متخصصین پوست برای درمان جوشگاه‏ های آکنه از روش ‏های مختلفی استفاده می ‏نمایند. به عنوان نمونه می ‏توان از لیزر، تراشیدن پوست و لایه ‏برداری(پیلینگ شیمیایی) برای صاف کردن جوشگاه‏ های فرو رفته نام برد. با تزریق کلاژن یا چربی نیز می ‏توان جوشگاه را صاف نمود. با استفاده ی مناسب از مجموعه این روش ‏ها می ‏توان به طور قابل ملاحظه‏ ای جوشگاه‏ ها را ترمیم نمود.

لزوم مراقبت دقیق و مرتب از پوست

صرف نظر از درمان اختصاصی که پزشک تان برای شما تجویز می ‏کند، به خاطر داشته باشید که شما بایستی مراقبت از پوست تان را مادامی که دوره آکنه خاتمه نیافته، ادامه دهید. هیچ درمان سریع یا دایمی برای آکنه وجود ندارد ولی این بیماری قابل کنترل است و درمان مناسب، مانع از بر جای ماندن جوشگاه‏ های بدشکل بر روی پوست می‏ شود.

جالب است بدانید که از ماسک انار برای مقابله با چین و چروک پوست صورت استفاده می کنند.

انار به دلیل داشتن "آنتی اکسیدان های قوی"، با رادیکال های آزاد که عامل اصلی پیری پوست هستند، مقابله می کند.

یکی دیگر از علل مفید بودن انار برای پوست، غنی بودن از "اسید الاژیک" است.

پوست انار برای استفاده ی موضعی (ماسک) بهتر است، اما اگر ممکن نبود، از دانه های انار نیز می توان استفاده کرد.

امروزه شرکت های سازنده مواد آرایشی - بهداشتی ، در محصولات مختلفی مانند شوینده های صورت، لوسیون های پاک کننده، کرم های مرطوب کننده و ماسک های صورت از انار استفاده می کنند.

برای استفاده موضعی، مقداری آب انار را بگیرید و آن را بدون مخلوط کردن با چیز دیگری روی پوست صورت خود بمالید. این کار باعث روشن شدن پوست می شود و برای تغذیه پوست هم بسیار مناسب است.

برای جوش هم مفید است

از انار به صورت موضعی برای درمان آکنه نیز استفاده می کنند.

روش تهیه یک ماسک برای بهبود آکنه به این ترتیب است که : مازو، پوست انار، گل ارمنی و مندل را بکوبید و با سرکه و گلاب آمیخته و روی جوش ها بمالید تا بهبود حاصل شود.

البته باید اذعان کرد که امروزه بیماران زیر نظر متخصصان پوست و مو، از داروهای موضعی یا خوراکی برای درمان جوش های صورت یا بدن استفاده می کنند، اما به هر حال در طب سنتی ما نیز دستورات بسیار جالبی وجود دارد که انصاف نیست آنها را به طور کامل کنار بگذاریم، کما این که بسیاری از افراد با مراجعه به متخصصان طب سنتی و مصرف داروهای گیاهی مختلف، نتایج درمانی قابل قبولی به دست می آورند.

آب انار شادی بخش و مقوی قلب و معده است

 است.

بیشتر خانم‌ها لوازم ‌آرایشی را دوست دارند و بر این باورند که با لوازم آرایشی زیباتر می‌شوند، ولی آیا تا به حال شنیده‌اید که کسی با استفاده از لوازم آرایشی زشت‌تر شود؟

بله، درست خواندید! محققان طی مطالعاتی به این نتیجه رسیده اند که استفاده طولانی ‌مدت از لوازم آرایشی می‌تواند باعث نازیبایی شود. آنها بر این باورند که محصولات آرایشی و تماس مواد شیمیایی با پوست لب، صورت و چشم می‌تواند سلامت و زیبایی پوست را تهدید کند.

گروهی از محققان برای بررسی اثر مواد شیمیایی و رنگ‌های موجود در لوازم آرایشی، دست به ابتکار جالبی زدند. آنها دو گروه از بانوان را طی سال‌های متمادی مورد مطالعه قرار دادند. گروه اول اصلا از رژ لب استفاده نمی‌کردند، ولی گروه دوم عادت داشتند که هر روز رژ به لب‌های‌شان بمالند.

محققان پس از طی سال‌ها متوجه شدند بانوانی که از رژ لب استفاده می‌کردند، در بلند مدت رنگ لب‌های‌شان تیره‌تر و بدرنگ ‌تر از بانوانی شد که اصلا این محصولات شیمیایی را به لب‌های‌شان نمی‌مالیدند.

نتیجه این مطالعه نشان داد که مواد رنگی رژ لب‌ها در برخی نقاط زیر پوست لب نفوذ کرده و اکسید می‌شوند و مواد شیمیایی بدرنگی تولید می‌کنند که باعث بد رنگ شدن پوست لب‌ها می‌شود.

در مطالعه‌ای دیگر محققان به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده مداوم از سایه چشم ، خط‌ چشم و ریمل می‌تواند باعث بروز چین و چروک‌‌های ریزی در اطراف چشم‌ها شود.

این عارضه‌ می‌تواند شما را پیرتر از سنی که هستید، نشان دهد و یک قدم شما را از زیبایی ذاتی خودتان دورتر کند.

مواد شیمیایی موجود در سایه و خط چشم و ریمل، و مالش محکم پنبه و شیر پاک ‌کن در اطراف پوست حساس چشم برای پاک کردن آنها می‌تواند باعث شل شدن پوست نازک و لطیف اطراف چشم‌ها شده و در بلند مدت برای شما دردسرساز شود.

این محققان معتقدند بهتر است استفاده از این لوازم آرایشی را کم کنید و هنگام پاک کردن این محصولات از اطراف چشمان‌تان از حرکات ضربه‌ای استفاده کرده و از حرکات رفت و برگشت خودداری کنید (یعنی پنبه را محکم روی پوست تان نکشید، بلکه با وارد کردن ضربه های کوچک به پوست، آنها را پاک کنید).

به طور کلی، دوغ در مقایسه با سایر فرآورده‌ های شیر، نسبت به گرمای محیط مقاومت بیشتری در برابر فساد دارد و در دمای محیط بهتر باقی می ‌ماند و نیاز به نگهدارنده‌ های مصنوعی دیگر ندارد....

دوغ یکی از فرآورد‌ه های مشتق از شیر است که از قدیم در فرهنگ ما جایگاه ویژه ‌ای داشته و دامنه نفوذ آن حتی به داستان‌ ها، متل‌ ها و ضرب ‌المثل‌ های ما نیز کشیده شده است. مصرف فراوان دوغ به‌ عنوان یک نوشیدنی همراه با غذا یا به صورت مجزا به ‌خصوص در ماه‌ های گرم سال سبب شده تا در سال‌ های اخیر، اغلب شرکت‌ های تولید کننده فرآورده‌ های لبنی توجه ویژه ‌ای به تولید این محصول داشته باشند و بخشی از تولیدات خود را به آن اختصاص دهند. اما دوغ از نظر غذایی چه جایگاهی دارد و چه عواملی بر کیفیت آن موثر هستند؟ دکتر گیتی کریم، متخصص علوم و صنایع شیر و استاد دانشكده دامپزشكی دانشگاه تهران، به این سوال پاسخ می ‌دهد.

خانم دکتر! ارزش غذایی دوغ تا چه میزانی است؟ آیا دوغ می ‌تواند جایگزین شیر شود؟

دوغ فرآورده ‌ای حاصل از شیر است که از اختلاط ماست و آب با نسبت‌ های مختلف و افزودن نمک تهیه می ‌شود. در صنعت برای طعم‌ دار کردن آن از اسانس ‌های مختلف مثل کاکوتی و نعناع یا گلبرگ‌ های خشک و خردشده گل محمدی استفاده می ‌کنند. شاید این طور بتوان گفت که دوغ نوشابه ماست است و حاوی کلسیم و سایر مواد معدنی، ویتامین ‌های موجود در ماست‌، پروتئین و چربی است. به همین دلیل ارزش غذایی آن از ماست کمی کمتر است. بنابراین جایگزین کردن آن به جای شیر چندان درست نیست اما برای افرادی که دارای مشکل عدم تحمل لاکتوز هستند، می ‌تواند مناسب باشد.

چرا دوغ این قدر خواب ‌آور است؟

این فقط مربوط به دوغ نیست. ماست و دوغ به دلیل داشتن برخی پپتیدهای موجود در کازئین و پروتئین‌ های سرم شیر (مثل تریپتوفان) دارای این ویژگی هستند.

دوغ ‌هایی که روی بطری ‌شان نوشته‌ شده: "گرمادیده"؛ چه فرقی با دوغ‌ های معمولی دارند؟

دوغ گرمادیده، دوغی است که بعد از آماده ‌شدن تحت فرآیند پاستوریزاسیون، دوباره پاستوریزه می ‌شود تا میکروارگانیسم‌ های مایه ماست موجود در آن کاهش یابد. کم شدن میزان میکروارگانیسم‌ های موجود در دوغ باعث می ‌شود که فرآیند ترش ‌شدن در آن آهسته‌ تر انجام شود؛ در حالی که دوغ معمولی این حرارت را نمی ‌بیند.

چگونه می ‌توانیم فساد دوغ را تشخیص دهیم؟

عمده ‌ترین عوامل فساد دوغ عبارتند از کپک‌ ها و مخمر‌ها. می ‌توان گفت که مخمرها بهتر می‌ توانند در دوغ رشد و در آن گاز ایجاد کنند و طعم آن را تغییر دهند. به هر حال، مخمرها تاثیر نامطلوبی بر مصرف ‌کننده نمی‌ گذارند اما برخلاف آن ها، کپک ‌ها به ندرت دوغ را آلوده می ‌کنند و رشد آن ها با تغییر طعم دوغ و سپس تغییر رنگ آن مشخص می ‌شود.

برای جلوگیری از فساد دوغ باید شرایط خاصی فراهم کرد؟

البته این مساله نباید دلیلی بر نگهداری دوغ در دمای محیط باشد. این فرآورده نیز مانند تمام مشتقات شیر و فرآورده‌ های لبنی بهتر است در دمای یخچال نگهداری شود.

چه نوع میکروارگانیسم ‌هایی در دوغ وجود دارند؟

از نظر میکروبیولوژیک می ‌توان گفت که دوغ حاوی همان میکروارگانیسم ‌هایی است که در ماست وجود دارد ولی باید به این نکته توجه داشت که میزان این میکرو‌ارگانیسم ها در دوغ کمتر از ماست است. دوغ علاوه بر مزایای تغذیه ‌ای، حاوی باكتری ‌های مفیدی است كه اثرات زیادی بر سلامت دستگاه گوارش دارند. باكتری‌ های مفید نظیر استرپتوكوكوس ترموفیلوس و لاكتوباسیلوس ولگاریس موجود در این فرآورده لبنی، در دستگاه گوارش جایگزین می ‌شوند و می ‌توانند آثار بسیار مفیدی بر سلامت دستگاه گوارش بگذارند. این میکروارگانیسم‌ ها همچنین از رشد و تکثیر بسیاری از باکتری ‌های مضر در دستگاه گوارش جلوگیری می ‌کنند.

چرا این محصول بعد از مدتی باقی ماندن در دمای محیط، گازدار می ‌شود؟

شیر شتر تک کوهانه کاملاً سفید و شبیه شیر شتر دو کوهانه است. معمولا وقتی شتران از علوفه های سبز تغذیه می کنند، شیرشان شیرین است، اما برخی مواقع به خاطر تغذیه ی بوته های مناطق خشک و بیابانی شور می شود.

ویتامین های شیر شتر:

ویتامین های B1، B2، اسید فولیک و اسید پانتوتنیک در شیر شتر، پایین و محتوای B6 و B12 شیر شتر مشابه مقادیر موجود در شیر گاو می باشد، اما نسبت به شیر انسان بالاتر است.

شیر شتر، نیاسین و ویتامین C بیشتری نسبت به شیر گاو دارد.

مواد مغذی موجود در شیر شتر:

پروتئین های شیر شتر اسیدهای آمینه ی ضروری برای انسان را به میزان رضایت بخش و حتی بالاتر از میزان تعیین شده توسط موسسات FAO/WHO/UNU تأمین می کنند.

شیر شتر می تواند حداقل پروتئین های ضروری روزانه ی انسان مخصوصاً اسیدهای آمینه را تأمین کند، چون نیازهای انسان در محیط های گرم و خشک بر پایه ی کالری کمتری است و پروتئین و آب نقش مهمی دارند، مقادیر کمی شیر شتر می تواند نیاز انسان را در این مناطق تامین کند.

کمترین مقدار مورد نیاز مواد معدنی کلسیم و فسفات، 800 میلی گرم در روز است که با خوردن 5/2 و 4 فنجان شیر شتر، به ترتیب کلسیم و فسفات تأمین می شود.

همچنین شیر شتر حاوی مواد معدنی کم مقدار مثل آهن، روی، مس و منگنز می باشد.

خصوصیات دارویی شیر شتر:

شیر شتر به صورت خام و به صورت محصولات تخمیری برای درمان زخم معده، بی نظمی های بدن، اسهال، یبوست، زخم ها و حتی برای افزایش قدرت باروری تخمدان هم به کار رفته است.

شیر تخمیری shubat در هند، لیبی و قزاقستان برای درمان سل به کار رفته است.

همچنین درمان بیماری های سخت معده ای هم با استفاده از شیر شتر گزارش شده است.

بیماران دارای هپاتیت نیز بعد از خوردن شیر شتر عملکرد بدن شان بهبود پیدا می کند.

شیر شتر همچنین در درمان دیابت موثر بوده است که به دلیل حضور پروتئین شبه انسولین در شیر شتر می باشد.

در کشورهای آفریقایی(مصر، سودان، کنیا و سومالی) این اعتقاد در بین شتربانان وجود دارد که مردانی که شیر شتر می نوشند، قوی تر، تنومندتر و سریع تر هستند.

به دلیل خواص بالای این شیر، بعضی محققین نام " طلای سفید بیابان " را برای آن مطرح کرده اند.

obama با ما نیست