نگاهی به ایام عید در طول 8 سال دفاع مقدس:
روایتهایی از نوروز جبههها
ایام عید در جبههها، جدای از سفرههای هفت سین جنگی، فرصت مناسبی برای غافلگیر کردن دشمن بود چرا که آنها تصور میکردند اکثریت رزمندگان برای این ایام مرخصی گرفته و به شهرهای خود بازگشتهاند، از این رو زمان مناسبی برای انجام عملیات و غافلگیر سازی دشمن بود.
نوروز همواره برای همگان، ایامی شاد و فرصتی برای در کنار یکدیگر بودن است اما در سالهای جنگ بسیاری از افراد به دور از خانوادههایشان در جبههها و عید و ایام آن برایشان شده بود. البته بسیاری از خانوادهها نیز این روزها را به تلخی و تنها با خاطرات عزیزان از دست رفتهشان سپری کردند و دَم نزدند.
در روزهایی که بسیاری از مردم ایران در حال دیدوبازدید و گذران ایام تعطیلات نوروزی بودند، با برنامهریزی و طراحی فرماندهان ارشد نظامی ایران، عملیاتهایی برای بازپسگیری مناطق اشغال شده از سوی عراق صورت گرفت چرا که ایام نوروز و تصور مرخصی رفتن رزمندگان ایرانی، سطح غافلگیری دشمن را افزایش میداد و همانطور که نتایج عملیاتهای این ایام نشان میدهند، این گمانهزنی درست بوده است.
عملیات «فتح المبین» که در دوم فروردین سال 61 آغاز و 8 روز به طول انجامید، منجر به آزادسازی 2500 کیلومتر از دزفول و دهلران شد و 15 هزار عراقی به اسارت نیروهای ایرانی در آمدند. در عملیات «بیتالمقدس 4»، ارتفاعات شاخ شمیران و بخشی از دشت تولبی به تصرف نیروهای ایرانی درآمد و 498 عراقی اسیر شدند.
رزمندگان از چند روز پیش از عید، به «سنگر تکانی» میپرداختند و عکس همراهان شهید خود را غبارروبی میکردند. تصاویر لبخندهای امام خمینی(ره) را به دیوارها نصب میکردند و لباسهای خود را کف سنگر زیر پتوهای تاشده پهن میکردند تا صاف و مرتب شود.
در ادامه به خاطرات برخی از رزمندگان دوران 8 سال دفاع مقدس میپردازیم:
اهمیت اصل غافلگیری
اصل غافلگیری، یکی از مهمترین تکنیکهای نظامی و به معنای سلب زمان و فضا برای واکنش دشمن است. «جان کالینز» در اهمیت این اصل میگوید: غافلگیری چنانچه با ترکیبهای مختلفی از پنهانکاری، سرعت، فریب، منحصر به فرد بودن و جسارت تقویت گردد، میتواند تعادل قدرت را قاطعانه جابهجا کند و راه دستیابی به پیروزی را با تلاشی بسیار کمتر از حدّ تصور هموار نماید.در روزهایی که بسیاری از مردم ایران در حال دیدوبازدید و گذران ایام تعطیلات نوروزی بودند، با برنامهریزی و طراحی فرماندهان ارشد نظامی ایران، عملیاتهایی برای بازپسگیری مناطق اشغال شده از سوی عراق صورت گرفت چرا که ایام نوروز و تصور مرخصی رفتن رزمندگان ایرانی، سطح غافلگیری دشمن را افزایش میداد و همانطور که نتایج عملیاتهای این ایام نشان میدهند، این گمانهزنی درست بوده است.
عملیات «فتح المبین» که در دوم فروردین سال 61 آغاز و 8 روز به طول انجامید، منجر به آزادسازی 2500 کیلومتر از دزفول و دهلران شد و 15 هزار عراقی به اسارت نیروهای ایرانی در آمدند. در عملیات «بیتالمقدس 4»، ارتفاعات شاخ شمیران و بخشی از دشت تولبی به تصرف نیروهای ایرانی درآمد و 498 عراقی اسیر شدند.
هفتسین جبههها یادش بخیر
جبههها هم در ایام عید حال و هوای خاصی پیدا میکرد. معمولاً اگر عملیاتی در کار نبود و اوضاع اجازه میداد، سفره هفتسینی چیده میشد: «سیم خاردار»، «سیمچین»، «سرنیزه»، «سیم تله» (تله سیمی شکل)، «سوزن اسلحه»، «سی چهار C4» (ماده منفجره)، «سیمینوف» (تفنگ نیمهاتوماتیک).رزمندگان از چند روز پیش از عید، به «سنگر تکانی» میپرداختند و عکس همراهان شهید خود را غبارروبی میکردند. تصاویر لبخندهای امام خمینی(ره) را به دیوارها نصب میکردند و لباسهای خود را کف سنگر زیر پتوهای تاشده پهن میکردند تا صاف و مرتب شود.
در ادامه به خاطرات برخی از رزمندگان دوران 8 سال دفاع مقدس میپردازیم:
پوکه خمپاره پر از گُل
«مجتبی دلیری» یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس از خاطرات نوروزی خود در جبهه چنین میگوید: ایام عید برخی از بچهها مرخصی میگرفتند تا سال تحویل را در کنار خانوادههایشان باشند و در زمان بازگشت به جبهه برای آنهایی که به مرخصی نرفته بودند میوه و شیرینی عید میآوردند. ما هم برای تحویل سال یکی از پوکههای خمپاره را پر از گل میکردیم و بهاصطلاح سفره هفتسین میچیدیم و به سنگرهای مجاور میرفتیم و سال نو را تبریک میگفتیم.سید نورالدین عافی: تلخترین نوروز، سال 64 بود که پیکر یکی از دوستان صمیمیام را به خاک سپردیم. آن سال اصلاً متوجه تحویل سال نو نشدم و تا مدتها از لحاظ روحی بههم ریخته بودم.