ونگر ناموفقترین مربی لیگ قهرمانان
به نظر این حرفی بود از آمار، ارقام و فاکتورها که سرمربی پرتغالی چلسی زمان مناسبی را برای گفتنش پیدا کرده بود. با توجه به بازی چهارشنبه شب آرسنال شاید خود ونگر هم باید متمایل به پذیرفتن حرفهای مورینیو باشد. آرسنال طلسم 9 ساله جام نگرفتن را با قهرمانی جام حذفی انگلستان در سال گذشته پایان داد ولی تصور قهرمانی آنها در یکی از بزرگترین رقابتهای فوتبالی دنیا بسیار دور از دسترس به نظر میرسد.
آنها با 12 امتیاز اختلاف نسبت به چلسی صدرنشین جدول لیگ برتر انگلیس، مطمئنا امیدی برای قهرمانی در انگلستان نخواهند داشت و با اینکه از سال 2010 شاید آسانترین قرعه را در یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا کسب کرده بودند، آنجا هم ناامید به نظر میرسند. حتی اگر آنها به دور بعد صعود میکردند با وجود تیمهایی چون رئالمادرید، بارسلونا، بایرنمونیخ و چلسی، احتمال حذف شدن توپچیها بسیار زیاد بود.
آرسنال برای 17 فصل متوالی به رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا صعود کرده و در سالهای اخیر کمتر در این رقابتها موفق بوده است. فوتبال ورزشی است که باید در آن موفقیت کسب کرد و موفقیت اخیر توپچیها در قرار گرفتن بین 4 تیم برتر انگلیس و صعود به جمع 16 تیم برتر اروپا خلاصه شده است.
به نقل از خراسان ، البته همیشه اینگونه نبوده. آرسن ونگر در سال 2006، آرسنال را به فینال لیگ قهرمانان اروپا هدایت کرد و در سال 2004 تیم فوقالعاده شکستناپذیران مقابل چلسی حذف شد. وقتی آرسن ونگر به آن موفقیتها نگاه میکند، باید ناراحت باشد که نتوانسته یک ستاره روی پیراهن آرسنال نقش ببندد. پروفسور فرانسوی مسئولیت بیش از 100 بازی آرسنال را در لیگ قهرمانان بر عهده داشته و او بیشترین تعداد حضور بدون قهرمانی در این جام را به عنوان یک سرمربی دارد.
در نظام جدید لیگ قهرمانان اروپا و از سال 2003 ونگر در 109 رقابت اروپایی بدون قهرمانی در آن شرکت داشته که این آمار نامطلوب 2 برابر هر سرمربی ناموفق دیگری در این رقابتهاست. روبرتو مانچینی 61 بازی بدون قهرمانی داشته و 2 شغل در اینتر و منچسترسیتی را به این دلیل از دست داده.
دیگر مربیهای ناموفقی که میتوان به آنها اشاره کرد مانوئل پیگرینی با 54 بازی و یورگن کلوپ با 35 بازی هستند. نکته این است که آرسنال باید از این خیلیها بهتر باشد. بیش از 150 میلیون پوند پول ذخیره در باشگاه آرسنال وجود دارد که فقط برای نقلوانتقالات است؛ به علاوه بازیکنان بزرگی چون الکسیس سانچس، مسوت اوزیل، آرون رمزی و تئو والکات هم مزید بر علت میشوند که بگوییم آرسنال باید بهتر از اینها نتیجه بگیرد.
در بازی با منچسترسیتی، آرسنال برای یک بار هم که شده با نقشه وارد زمین شد. در سالهای گذشته آرسنال همیشه در اینگونه بازیهای بزرگ از تیمهای بزرگ شکست میخورد و بازی با منچسترسیتی روزنهای از امید برای آنها بود که در ادامه با شکست به تاتنهام و موناکو، گویی این خواب خوش نیز به پایان رسیده است. پروفسور توپچیها به صورت باورنکردنی به بازیکنان خود وفادار است. او هیچ شباهتی به مورینیو که یک برنده واقعی است ندارد چراکه وی حاضر به فروش بازیکنانی چون آندره شورله، خوان ماتا و داوید لوئیز میشود و غیر از این، مورینیو برای بازیهای بزرگ برنامههای خاصی دارد که در شیوه مربیگری ونگر این نکته به چشم نمیخورد. ونگر بیش از 50 درصد بازیها را در لیگ قهرمانان از سال 2003 برده ولی در دور حذفی این رقابتها فقط 35 درصد بازیها را برده است. مورینیو 55.4 درصد بازیهای لیگ قهرمانان خود را برده و آمار او در دور حذفی برد 50 درصد از رقابتهاست. بردن در دور حذفی چیزی است که در لیگ قهرمانان اروپا مهمترین بخش را رقم میزند. شاگردان ونگر در دور یک هشتم نهایی امسال فرصت این را داشتند که خودی نشان دهند ولی این فرصت نیز از دست رفته به نظر میرسد.
بخش ورزشی تبیان