١١) جزء سیزدهم قرآن کریم، آیات ١٨ الی ٣٠ سوره ی ابراهیم
مانند خاكستر در توفان
اعمال كافران بىنتیجه است و هیچ سودى به حالشان ندارد. قرآن در این مورد مثالى زیبا دارد:
مثال كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند، اعمالشان مانند خاكسترى است كه در روزى توفانى، بادى سخت بر آن بوزد. از آنچه به دست آوردهاند قادر به چیزى نیستند. این است همان گمراهى دور.
آیهی 18
دشوار نیست
خداوندِ یگانه، به ایمان مردم نیازى ندارد، بلكه مردم براى بهتر زندگى كردن نیازمند قوانین الهى هستند. اگر تمام مردمِ روى زمین كافر شوند، خدا مىتواند تمام آنان را از میان ببرد. او در اینباره فرموده است:
آیا نمىدانى كه خدا آسمانها و زمین را به حق آفرید، اگر بخواهد شما را مىبرد و خلقى جدید مىآورد. و آن بر خدا دشوار نیست.
آیات 19 و 20
ما پیروان شما بودیم
روز قیامت، مردم در پیشگاه خداوند متعال حاضر مىشوند. گفتوگوى گروهى از آنان را با یكدیگر در قرآن چنین مىخوانیم:
و همه براى خدا ظاهر مىشوند. پس ضعیفان، به كسانى كه تكبر مىكردند مىگویند: ما پیروان شما بودیم . پس آیا شما چیزى از عذاب خدا را از ما دور مىكنید؟ مىگویند: اگر خدا ما را هدایت كرده بود، حتماً شما را هدایت مىكردیم. چه بىتابى كنیم چه صبر كنیم، براى ما یكسان است. براى ما راه رهایى نیست.
آیهی 21
مرا سرزنش نكنید
در روز قیامت، گناهكاران، شیطان را باعث بدبختى خود مىدانند و مىگویند شیطان بود كه ما را گمراه كرد. اما شیطان به آنان چنین پاسخ مىدهد:
و هنگامى كه كار تمام شد، شیطان مىگوید: در حقیقت خدا به شما وعده داد؛ وعدهاى راست! و من به شما وعده دادم، پس با شما خلاف كردم و من بر شما تسلطى نداشتم، به جز این كه دعوتتان كردم و شما قبولم كردید. پس مرا سرزنش نكنید و خودتان را سرزنش كنید. نه من فریادرسِ شما هستم و نه شما فریادرسِ من هستید. من به آنچه پیش از این مرا شریك مىدانستید كافرم. به راستى ستمكاران عذابى دردناك دارند.
آیهی 22
سرانجامى خوش
سرانجام مومنان در قرآن چنین بیان شده است:
و كسانى كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته كردند به بهشتهایى كه از پاى آنها رودها جارى است وارد مىشوند؛ با اجازهی پروردگارشان در آن همیشه مىمانند. درودشان در آن سلام است.
آیهی 23
درخت پاك
حق همیشه در جهان پایدار است. مانند درختى است كه ریشههایى استوار در زمین دارد و هر زمان میوههاى شیرین مىدهد، همه از آن بهرهمند مىشوند و لذت مىبرند. اما باطل بىپایه و اساس است، مانند درختى كه ریشه ندارد و بىثمر است و اگر هم میوهاى دارد، تلخ و بىمصرف است. خداوند مهربان فرموده است:
آیا ندیدى خدا چگونه مثال مىزند: سخن پاك مانند درختى پاك است كه ریشهاش استوار و شاخهاش در آسمان است. هر زمان با اجازهی خدا میوهاش را مىدهد و خدا مثالها را براى مردم مىزند شاید پند بگیرند. و مَثَلِ سخن ناپاك مانند درختى ناپاك است كه از زمین كنده شده و قرارى ندارد. خدا كسانى را كه ایمان آوردهاند با سخن استوار در زندگى دنیا و در آخرت استوار مىگرداند و ستمكاران را گمراه مىكند و خدا هر چه بخواهد انجام مىدهد.
آیات 24 الى 27
كفران نعمت
كسانى كه از نعمتهاى الهى درست استفاده نمىكنند و آن را تباه مىسازند، كفران نعمت مىكنند. اینان از عمرشان كه یكى از بزرگترین نعمتهاى خداست، بهرهاى نمىبرند و خودشان و دیگران را به نابودى مىكشانند. سرانجام كفر، گمراهى در دنیا و آتش جهنم در آخرت است. خداوند مهربان در اینباره فرموده است:
آیا ندیدى كسانى را كه نعمت خدا را به كفر تبدیل كردند و قوم خود را به سراى هلاكت كشاندند. جهنمى كه وارد آن مىشوند و چه قرارگاه بدى است. و براى خدا مانندهایى قرار دادند تا از راه او گمراه كنند. بگو: بهرهمند شوید پس به راستى بازگشت شما به سوى آتش است.
آیات 28 الى 30
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء سیزدهم قرآن کریم، آیات ١ الی ٥٢ سوره ی ابراهیم