٨) جزء سیزدهم قرآن کریم، آیات ٢٣ الی ٣٤ سوره ی رعد
چه سراى آخرتِ نیكویى!
سراى آخرت خردمندان كجا و چگونه است؟ خداوند رحمان، به این پرسش، چنین پاسخ مىفرماید:
بهشتهاى جاویدان كه آنان و از پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان هر كه نیكوكار باشد در آن داخل مىشوند و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مىشوند: درود بر شما بر آنچه صبر كردید. پس، چه سراى آخرت نیكویى!
آیات 23 و 24
سراى بد
كمى و زیادىِ روزى، به دست خداوندِ روزىرسان است. كسانى كه براى به دست آوردن روزىِ بیشتر، خود را به گناه آلوده مىكنند، قوانین الهى را زیرپا مىگذارند و رابطههایى را كه طبق دستورات الهى باید برقرار باشد، قطع مىكنند، از رحمت الهى دور مىشوند و سرانجام بدى دارند كه در قرآن چنین بیان شده است:
و كسانى كه پیمان خدا را پس از بستن آن مىشكنند و آنچه را خدا به پیوستنِ آن فرمان داده، قطع مىكنند و در زمین فساد مىكنند، آنان برایشان لعنت است و سراى بد دارند. خدا روزى را براى هر كه بخواهد، گشایش مىدهد یا تنگ مىگرداند؛ و به زندگى دنیا شاد شدهاند؛ و زندگى دنیا در آخرت، جز چیزى اندك نیست.
آیات 25 و 26
گمراهان
مشركان و كافران براى آن كه ایمان نیاورند بهانهجویى مىكردند و مىگفتند: «چرا محمد مانند پیامبران پیشین معجزه‌ی آشكار ندارد.» آنان با لجاجتِ خود در گمراهى باقى ماندند و هدایت نشدند. خداوند مهربان مىفرماید:
و كسانى كه كافر شدند مىگویند: چرا از سوى پروردگارش نشانهاى بر او نازل نشده است؟ بگو: به راستى خدا هر كه را بخواهد گمراه مىكند و هر كس كه بازگردد، به سوى خود هدایت مىكند.
آیه‌ی 27
خوشا به حالشان
یادِ خدا، آرامبخشِ دلهاى مومنان است و مومنان سرانجامِ نیكویى دارند. خداوند رحمان و رحیم مىفرماید:
كسانى كه ایمان آوردند و دلهایشان به یاد خدا آرام مىگیرد. آگاه باشید كه با یاد خدا دلها آرام مىگیرد. كسانى كه ایمان آوردند و كارهاى شایسته كردند، خوشا به حالشان و سرانجامِ خوبى دارند.
آیات 28 و 29
خداوند رحمان را نمىشناسیم
مشركان و كافران به پیامبر اكرم(ص) ایمان نمىآوردند و مىگفتند: «ما خداوند رحمان را نمىشناسیم.» خداوند رحمان به پیامبر(ص) چنین وحى فرمود:
این چنین تو را در امتى فرستادیم كه پیش از آنان امتهایى بودند و گذشتند، تا آنچه را بر تو وحى كردیم بر آنان بخوانى و آنان به رحمان كافر مىشوند. بگو: او پروردگار من است. خدایى جز او نیست؛ بر او توكل كردم و بازگشتم به سوى اوست.
آیه‌ی 30
مانند پیامبران پیشین
گروهى از مشركان مكه، به پیامبر اكرم(ص) مىگفتند: «اگر تو پیامبرى و قرآن معجزه‌ی توست، به وسیله قرآنت، كوههاى مكه را عقب بران تا سرزمین مكه وسیعتر شود و از زمین مكه، چشمههاى آب خارج كن تا زراعت ما رونق یابد. زیرا كوهها در خدمت داوود پیامبر بودند و با او خدا را تسبیح مىگفتند و تو مىگویى كمتر از او نیستى. یا همانطور كه باد در خدمت سلیمان بود، باد را در خدمت ما درآور تا بر آن سوار شویم و به شام رویم و لوازم مورد نیاز خود را بخریم و همان روز بازگردیم. یا مانند مسیح كه مردگان را زنده مىكرد، جدت «قصى» را زنده كن تا با او حرف بزنیم.» خداوند مهربان، در پاسخ لجاجتها و تمسخرهاى كافران، فرموده است:
و اگر قرآنى بود كه كوهها با آن روان مىشد یا زمین با آن قطعه قطعه مىشد یا مردگان با آن به سخن مىآمدند، بلكه همه‌ی امور به خدا بستگى دارد. پس، آیا كسانى كه ایمان آوردند مأیوس نشدند كه اگر خدا مىخواست حتماً تمام مردم را هدایت مىكرد؟ و كسانى كه كافر شدند پیوسته، به سزاى آنچه كردهاند، مصیبت كوبندهاى به آنان مىرسد یا نزدیك خانههایشان فرود مىآید تا این كه وعده‌ی خدا فرابرسد. به راستى كه خدا در وعدهاش خلاف نمىكند. و بىگمان پیامبرانِ پیش از تو مسخره شدند، پس به كسانى كه كافر بودند مهلت دادم. سپس آنان را گرفتار كردم. پس كیفر من چگونه بود؟
آیات 31 و 32
به خدا خبر مىدهند؟!
خداوند یگانه به همه‌ی جهانیان تسلط دارد و از همه چیز آگاه است و به مشركان كه براى او شریكانى گرفتهاند، هشدار مىدهد كه اگر از گمراهى بازنگردند، در دنیا و آخرت دچار عذاب الهى خواهند شد. او فرموده است:
پس آیا آن كه بر هر كس با آنچه كرده مسلط است و براى خدا شریكانى قرار دادند؟ بگو: آنان را نام ببرید. آیا او را به آنچه در زمین نمىداند خبر مىدهید یا سخنى سطحى مىگویید؟ بلكه براى كسانى كه كافر شدند، نیرنگشان آراسته شده و از راه، بازداشته شدهاند؛ و كسى را كه خدا گمراه كند، راهنمایى ندارد. در زندگى دنیا عذابى دارند و حتماً عذاب آخرت سختتر است و در برابر خدا هیچ نگهدارندهاى ندارند.
آیات 33 و 34
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء سیزدهم قرآن کریم، آیات ١ الی ٤٣ سوره ی رعد
