در قرآن حرفی از امام علی هست؟!
بهترین راه اثبات امامت امام علی(علیه السلام) برای اهل سنت، تمسک به قرآن و روایاتی که در توضیح آنها در کتب خودشان نقل شده است، می باشد و البته بدیهی است که انسان باید حقیقت جو باشد تا به توجیهات ناصواب و غیر عقلانی متوسل نشود و چشم را به روی حقیقت نبندد.
در قرآن مجید آیات فراوانی است که با استفاده از احادیثی که از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در شأن نزول آنها وارد شده است، امامت امام علی(علیه السلام) را اثبات می نمایند.
به آیاتی چند توجه فرمایید:
تفسیر آیاتی از سوره نحل
و در تفسیر آیه(هل یستوی هو و من یامر بالعدل و هو علی صراط مستقیم)
آیا او کسی است که به عدالت فرمان دهد و به راه راست رود چگونه برابر تواند بود.
امام باقر(علیه السلام) فرمود: مقصود از کلام خدا ”اهل یستوی هو و من یامر بالعدل ” علی بن ابیطالب است که بر صراط مستقیم می باشد.
تفسیر آیاتی از سوره انسان
(یوفون بالنذر و یخافون یوماً کان شره مستطیراً، و یطعمون الطعام علی حبه مسکیناً و یتیماً و اسیرا انما نطعمکم لوجه الله لانرید منکم جزاءو لاشکوراً. انا نخاف من ربنا یوماً عبوساً قمطریرا فوقیهم الله شر ذلک الیوم و لقاهم نضره و سروراً، وجزاهم بما صبروا جنه و حریراً
به نذر وفا کنند و از روزی که شر آن انکارناپذیر است بیم دارند و غذا را با آنکه دوست دارند، به مستمند و یتیم و اسیر دهند و گویند ما شما را فقط برای رضای خدا غذا می دهیم و از شما پاداش و سپاسی نخواهیم، ما از پروردگارمان از روزی گرفته و سیاه می ترسیم پس پروردگارشان از شر این روز نگاهشان دارد و تازه رویی و سرور نزدشان آورد و برای آنکه صبر کرده اند بهشت و دیبا پاداششان می دهد.
حضرت امام صادق(علیه السلام) فرمود: نزد فاطمه مقداری جو موجود بود آن حضرت آنها را آرد کرد و مقداری نان پخت همین که خواستند استفاده کنند. شخص مسکینی وارد شد و گفت خدا به شما رحمت فرستد از آنچه در اختیار دارید مرا اطعام کنید. حضرت امیرالمومنین(علیه السلام) برخاست یک سوم آنها را به او داد، چیزی نگذشت شخص یتیمی وارد شد و گفت خدا به شما رحمت فرستد از آنچه در اختیار دارید مرا اطعام کنید.
حضرت علی(علیه السلام) ثلث دوم نان ها را در اختیار یتیم گذاشت و بعد مرد اسیری وارد شد و گفت خدا بر شما رحمت فرستد از آنچه در اختیار دارید مرا اطعام کنید. حضرت علی(علیه السلام) برخاست و ثلث باقی مانده را به اسیر داد و خودشان از آن نان نخوردند ”در حالی که آمده است برای ادای نذر حضرت علی(علیه السلام) و فاطمه(سلام الله علیها) و امام حسن و امام حسین(علیه السلام) و نیز فضه خادمه آنها روزه بودند ” و خداوند این آیات را در شان امیرالمومنین نازل فرمود.
تفسیر آیاتی از سوره اعراف
و نادی اصحاب الجنه اصحاب النار ان قد وجدنا ماوعدنا ربنا حقاً فهل وجدتم ما وعد ربکم حقاً فهل وجدتم ماوعد ربکم حقاً قالوا نعم، فاذن موذن بینهم ان لعنه الله علی الظالمین.
اهل بهشت به اهل جهنم بانگ زنند که ما وعده پروردگار خویش را درست یافتیم آیا شما نیز وعده پروردگارتان را درست یافتید؟ گویند: آری، پس بانگ زنی میان آنها بانگ زند که لعنت خدا بر ستمگران باد.
در تفسیر کلام خدا ”و اذن موذن بینهم ان لعنه الله علی الظالمین” (امام رضا(علیه السلام) فرمود: منظور از موذن در این آیه امیرالمومنین(علیه السلام) است.
و ابی صالح از ابن عباس نقل کرده است که برای علی(علیه السلام) در کتاب خدا اسمائی است که مردم نمی شناسند منظور از ”فاذن موذن بینهم” علی علیه السلام است که می فرماید: لعنت خدای بر آنان که ولایت مرا تکذیب کردند و حقم را خفیف شمردند.
«و بینهما حجاب و علی الاعراف رجال یعرفون کلا بسیماهم و نادوا اصحاب الجنه ان سلام علیکم لم یدخلوها و هم یطمعون».
میان جهنمیان و بهشتیان حایلی است و بر بالای آن مردانی که همه را به سیمایشان می شناسند و اهل بهشت ندا دهند که سلام بر شما اینان به بهشت در نیامده اند اما طمع آن می دارند.
امیرالمومنین(علیه السلام) در تفسیر این آیه فرمود: ما بر اعراف هستیم که یاران خود را به سیمایشان می شناسیم و ما هستیم اعرافی که توسط ما خدا شناخته خواهد شد و ما هستیم اعرافی که خداوند ما را بین بهشت و جهنم متوقف می سازد.
سلمان فارسی می گوید: متجاوز از ده بار از رسول (صلی الله علیه و آله) شنیدم که به علی(علیه السلام) خطاب فرمود: به درستی که تو و جانشینان بعد از تو اعراف بین بهشت و جهنم هستند هر کس شما را بشناسد و شما او را بشناسید وارد بهشت می شود هر کس شما را نشناسد و شما او را نشناسید داخل دوزخ می شود.
تفسیر آیاتی از سوره نباء
و در تفسیر آیات (عم یتسائلون - عن النباالعظیم - الذی هم فیه مختلفون - کلا سیعلمون ثم کلا سیعلمون) از چه پرسید، از آن خبر بزرگ، همان که درباره آن اختلاف دارید، سوال نکنند به زودی خواهند دانست باز هم سوال نکنند به زودی خواهند دانست.
در کتاب کافی از امام محمد باقر(علیه السلام) روایت شده است که این آیات در شان امیرالمومنین(علیه السلام) است. و حضرت علی(علیه السلام) می فرمود برای خدا آیه ای بزرگتر از من نیست و نیز برای خدا خبری بزرگتر از من نیست.
و در کتاب عیون از امام رضا(علیه السلام) از پدرانش از حسین بن علی(علیه السلام) روایت می کند که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) خطاب به علی(علیه السلام) فرمود: تو حجت خدا و باب الله و راه به سوی او هستی و تویی آن خبر عظیم و تویی صراط مستقیم و مثل اعلی
و اسبغ بن بناقه می گوید حضرت علی(علیه السلام) فرمود: قسم به خدا منم خبر بزرگ که درباره آن اختلاف کردند به زودی خواهند دانست، همان وقتی که من بین بهشت و جهنم می ایستم و می گویم این بهشتی و این جهنمی است.
در پایان باید گفت تعداد این آیات و روایات آن قدر زیاد است که در این مقاله نمی گنجد و صفحات بیشتری را می طلبد و انسان در مقابل این همه عظمت متحیر و مبهوت می گردد. و در اینجا فقط می توانم بگویم و بنویسم و زمزمه نمایم:
یا علی ذاتت نبوت قل هوالله احد نام تو نقش نگین امرالله الصمد
لم یلد از مادر گیتی و لم یولد چو تو لم یکن بعد النبی مثلث له کفواً احد
به امید آنکه شیعه واقعی و رهرو راه آن بزرگ مرد تاریخ گردیم که دانشمندان شرق و غرب نظر داده اند که تمام فرقه های عالم را بررسی نمودیم و شیعه علی را در میان آنها همانند طلای ناب یافتیم.
فرآوری: فاطمه زین الدینی
بخش نهج البلاغه تبیان
منابع:
امامت علی(علیه السلام) در قرآن و روایات، پدیدآورنده: خمسی، فریده
سایت اسلام کوئست نت
مطالب مرتبط:
چرا نام امام علی در قرآن نیامد؟
