تبیان، دستیار زندگی
در طراحی شهری ، بررسی ماحصل تلاش دیگران به عنوان راهی برای افزایش دانش و پردازش ایده های جدید قابل قبول می باشد ، اما اگر این امر منجر به کپی برداری و اجرای دقیق طرح ها و پروژه های دیگر طراحان شود نوعی سرقت محسوب می گردد
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : علی طهرانچی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تقلب در شهر

بررسی رویکرد سرقتی در طراحی شهری


در طراحی شهری ، بررسی ماحصل تلاش دیگران به عنوان راهی برای افزایش دانش و پردازش ایده های جدید قابل قبول می باشد ، اما اگر این امر منجر به کپی برداری و اجرای دقیق طرح ها و پروژه های دیگر طراحان شود نوعی سرقت محسوب می شود  که به رویکرد سرقتی در طراحی شهری معروف است.

طراحی

شهر به مثابه یک موجود زنده همیشه در تکاپو برای خوددرمانی و روز آمدی میباشد. شهر سعی دارد بخشی از نیازهای انسانی را پاسخگو باشد. ترکیب شهر با فرهنگ ، شهروند را بوجود می آورد.شهروند کسی است که فرآیند شهرنشینی را طی کرده ، با قانون ومقررات شهر آشنایی دارد و کاملاً مطیع حقوق شهروندی است.برقراری ارتباط هر دو جامعه هدف میسر نخواهد شد ( شهر و شهروند) بلکه به واسطه حضور فرهنگ در شهر.رابطه متقابل هر دو سمت، زیستن را می آفریند.بنابراین میتوان گفت برآیند شهر ، شهروند و فرهنگ ، بقای یک جامعه را نوید میدهد.

نیازهای انسانی با توجه به اولویت های هر فرد و حتی با روحیات و وضع لحظه ای که مخاطب بعنوان گیرنده پیام ها از شهر در آن قرار دارد ، میتوانند متغییر باشند. تمامی ذی نفعان و ذی نفوذان و ذی ربطان همه و همه در پویایی،مانایی و فرسودگی این ارگانیسم زنده شریک هستند و همینطور تمامی تصمیم گیران و تصمیم سازان. بنابراین می توان گفت اولین قدم در" چگونه زیستن مردم در شهر" را مدیران شهری ، شهرسازان ، برنامه ریزان ، طراحان شهری رقم میزنند. کلمه "Approach " به معنی روش و رویکرد و کلمه "Robbery" به معنی سرقت تلقی میشود." Robbery approach " رویکرد سرقتی را معنا میکند.سرقت در لغت نامه دهخدا ، فرهنگ فارسی معین و فرهنگ لغت عمید به معنای دزدیدن ، دزدی کردن ، دزدی، معنی شده است. نفس و جوهره وجودی کلمه سرقت بار معنایی منفی را القا میکند و این کلمه در تطابق با فرهنگ ایرانی – اسلامی به هیچ عنوان برابر و یک صدا نیست.

شهر به مثابه یک موجود زنده همیشه در تکاپو برای خوددرمانی و روز آمدی میباشد. شهر سعی دارد بخشی از نیازهای انسانی را پاسخگو باشد. ترکیب شهر با فرهنگ ، شهروند را بوجود می آورد.شهروند کسی است که فرآیند شهرنشینی را طی کرده ، با قانون ومقررات شهر آشنایی دارد و کاملاً مطیع حقوق شهروندی است.برقراری ارتباط هر دو جامعه هدف میسر نخواهد شد ( شهر و شهروند) بلکه به واسطه حضور فرهنگ در شهر

اولین برخورد مخاطب با رویکرد سرقتی، مخالفان زیادی را آشکار میکند.اما به محض حضور کالبدی و کپی برداری صرف از پروژه های خارجی و نمود ظاهری و عینی در شهر به کام بسیاری خوش و شیرین می آید.حال این سوال مطرح میشود که آیا در تفکر ، عمل و الگو گرفتن ، ما به اندازه کافی غنی و جامع نیستیم ؟ آیا هر الگو و طرحی میتواند با فرهنگ ما آمیخته شود ؟ آیا از عواقب و تاثیرات سو این به اصطلاح نمودهای ظاهری بدون معنا و مفهوم میتوانیم به اهداف مورد نظر جامعه آرمانی خود برسیم؟محق است که بیان شود در مواردی بعلت کمبود تجربه های اجرایی نیازمند یافتن تکنیک و چگونگی بوجود آمدن اثر از جوامع غربی میباشم و این کاملاً طبیعی است.در ادامه باید بیان شود طراحی شهری با رویکرد های سرقتی چگونه رشد میکند و خلا چه چیزی را پرمیکند.حضور و آفرینش هر عنصر و پدیده ای چه در لقا ظاهر و چه در لقا باطن از سرچشمه نیاز سیراب میشود.نیاز است که انسان را به تکاپو ، کنش و جستجو فرامیخواند که کشف کند. عدم وجود کافی بسترهای قانونی ، حقوقی و حمایتی ، مشارکتی از یک طرف و عدم ایجاد رابطه بین تئوری و عمل و ارتباط بین مبانی آکادمیک و جایگاه های حرفه ای در عرصه عمل از سوی دیگر ، باعث تشدید و احساس نیاز کپی کردن از غرب را تجویز میکند.این نگاه به نحوی در آزمون ها و تمرینات دانشگاهی در رشته های مرتبط سکنی گرفته و حتی در مواردی مروج بهره گیری از تجارب موفق یا ناموفق غربی میشود .

بطوری که گاها ً حیطه عمل ، حیطه آکادمیک را قبول ندارد و یا بلعکس.چه بسا که باید پلی زده شود از سوی جوامع دانشگاهی به جوامع حرفه ای و تبادل ارتباطی برقرار گردد برای تجربه و تبدیل تئوری به عمل.تعریف یک پروژه برمبنای نیاز و فرهنگ جامعه باید شکل بگیرد و نه صرف ایجاد یک محیط و بستر متفاوت.چه بسا خودنمایی و فاصله گرفتن یک اثر در مقیاس خرد و یک پروژه در مقیاس کلان میتواند هویتی جدید و غیر قابل اغماض را فراهم آورد.

عدم وجود کافی بسترهای قانونی ، حقوقی و حمایتی ، مشارکتی از یک طرف و عدم ایجاد رابطه بین تئوری و عمل و ارتباط بین مبانی آکادمیک و جایگاه های حرفه ای در عرصه عمل از سوی دیگر ، باعث تشدید و احساس نیاز کپی کردن از غرب را تجویز میکند.این نگاه به نحوی در آزمون ها و تمرینات دانشگاهی در رشته های مرتبط سکنی گرفته و حتی در مواردی مروج بهره گیری از تجارب موفق یا ناموفق غربی میشود

بستر هر طرحی خود آبستن فرهنگ غنی آن مرز و بوم میباشد. با تاملی چند لحظه ای میتوان کالبدی را با درون مایه بعد معنوی رقم زد که هم بستر پذیرای کالبد باشد و هم کالبد بستر را در آغوش بگیرد.یکی از خلا های حاکمه بر ترغیب شدن و رفت بسوی رویکردهای سرقتی منابع مالی و سودجویانه میباشد.وقت کم بگذار سود بیشمار ببر. این سود میتواند نمره درسی یک دانشجو باشد یا ترفیع شغلی ، مقامی و یا در نازل ترین حالت رقم های مالی باشد.بااطمینان میتوان گفت با سرچرخواندنی در شهر میتوان بیشمار از این نمونه های ناهمخوان با بستر طرح و فرهنگ پیدا کرد.حاصل این عمل جامعه را بسوی رخوت ، کندی و تنبلی سوق میدهد و شوق حرکت برای یافتن را در قدم اول از جوانان و در قدم های بعدی از متخصصان و مسئولین میگیرد. با این مسیر حرکت ، اینگونه رشد و نمو طراحی شهری کلید میخورد که وضعیت حال گریبان گیرش است.دگرگشت شهری (متابولیزم شهری ) میتواند از اجزای مختلفی تشکیل شود. اگر شهر را مانند یک درخت بخوانیم ریشه آن فرهنگ و تاریخ ، تنه آن کالبد شهر ، شاخه های آن نشانه نوزایی، تکامل و امید و میوه و ثمره آن نشانه باردهی و تذکر را یادآور میشوند.تذکر از این بابت که ریشه ای درخاک پنهان است و محصولی نمایان در آسمان.فلسفه وجودی این فعل و انفعالات میل به کمال دارند ونگاه به معاد .حال سوال ، چند پروژه اجرا شده در شهر خود ، با رویکرد های سرقتی به یاد دارید که این تذکر دهی را یادآور شود؟

علی طهرانچی

کارشناس ارشد شهرسازی

بخش محیط شهر تبیان


منابع:

- زیبایی شناسی در معماری / مولف : یورگ کورت گروتر/ ترجمه : دکتر جهانشاه پاکزاد-مهندس عبدالرضا همایون

- فرهنگ و شهر، چرخشی در گفتمان های شهری/ نویسنده : نعمت‌الله فاضلی

مطالب مرتبط :

طراحی شهر ما تقلیدی است یا ابداعی ؟