چمران، احمدی نژاد را رئیس جمهور کرد!
نقل قول جدید از ماجرای بر کرسی ریاست جمهوری نشستن محمود احمدی نژاد.
نقل قول های متفاوتی درباره اینکه محمود احمدی نژاد چگونه و با کمک چه کسانی به ریاست جمهوری رسید وجود دارد از جمله این نقل قول ها به نقش پر رنگ محمدرضا باهنر و ناطق نوری در این میان اشاره دارد.
اما محمدمهدی تندگویان که بر کرسی شورای شهر تهران تکیه زده است در گفتوگو با آرمان این موضوع را به چمران نسبت می دهد. او اشاره می کند" کسی که باعث شد آقای احمدینژاد شهردار شود و کمک کرد به آقای احمدی نژاد در رئیس جمهور شدن، آقای چمران است" او در این مصاحبه درباره اوضاع شورای شهر صحبت می کند و در انتها در پاسخ به سوالاتی درباره ریاست دوباره مهدی چمران به سراغ این موضوع می رود. این قسمت از مصاحبه را در زیر می خوانید.
انتخاب آقای چمران را چطور ارزیابی میکنید؟ با توجه به اینکه شهردار شهر نقش اصولگرا را به خود گرفته است چطور میبینید؟
آقای قالیباف که اصولگرا نیست. آقای قالیباف در دوره قبلی تقریبا با یک تقابلی با آقای چمران پیش رفته یعنی در دوره مدیریت آقای چمران که همزمان با دولتداری آقای احمدینژاد بود، اگر قرار بود آقای قالیباف اصولگرا باشد نباید هیچ زاویهای با دولت پیدا میکرد درحالیکه ما هر روز شاهد تنش بین دولت و آقای قالیباف بودیم و همه شورا مشهود هم بود. دولت هم پشتیبان آقای قالیباف نبود. حالا اینکه چرا این چرخه انجام شده، به نظر میآید که آقای چمران و آقای قالیباف در یک سمت هستند این یک برداشت به نظر من اشتباه است ولی موضوع این است که همیشه در این تقابل و تضادهاست که کار خوب پیش میرود. وقتی من به عنوان یک مدیر عملیاتی یا جهادی که مدعی عملکرد جهادیم یک نهادی بالاسرم باشد که احساس بشود که تقابلی با من دارد و کاملا دارد نظارت میکند، بازخواست میکند، عملکرد من بهتر خواهد شد نه اینکه ضعیفتر چون مدام میدانم که از یک جایی رصد میشوم و باید پاسخگو باشم که این موضوع به مدیریت کمک میکند. در سال گذشته هم که نگاه بکنید آمار نشان میدهد که اتفاقا بیشتر تذکرات و برخوردها از سمت طیف اصولگرا بوده تا اصلاحطلب؛ مثلا آقای قناعتی بالاترین تذکرات شهرداری را در سال گذشته دارد، آقای حافظی شهردار را تا سوال و استیضاح هم پیش برده است. اینها از طیف اصلاحطلب نیستند بنابراین فکر میکنم مدیریت آقای چمران تاثیر زیاد نگذارد مگر اینکه اعضای شورا بخواهند کوتاه بیایند.
کسی که باعث شد آقای احمدینژاد شهردار شود و کمک کرد به آقای احمدی نژاد در رئیس جمهور شدن، آقای چمران است . او این بدعت را در شهرداری بوجود آورد که شهردارها به این سمت بروند
از چه لحاظ منظورتان است؟
یعنی با این نگرش که این شهردار را خودمان انتخاب کردیم و رای خودمان است، بخواهند مماشات در کار بکنند.
ویِژگی صندلی شهردار چیست که هر فردی روی آن مینشیند، میخواهد به ریاستجمهوری برود؟
این صندلی چیزی نیست. البته ما در یک سری کشورهای دنیا این مدل را داریم یعنی مثلا در چین شهردار شانگهای کسی است که بعدا حتما رئیسجمهور خواهد شد این مشخص است یعنی طبق طی سلسله روال حزبی آنجا شهردار چین بعدا این سمت را پیدا میکند. در ایران به هر حال در این چند دوره باب شده کسی که شهرداری تهران را اداره میکند دوست دارد به این سمت هم گام بردارد البته یک موضوع این هست که واقعا اداره شهر تهران در منظر شهردار بودن شاید همسان با اداره چندین وزارتخانه در آن واحد باشد هم از لحاظ بودجه و اعتباراتی که برای شهردار است هم از لحاظ گستردگی کار در شهر تهران.
شهر تهران یک شهر با 8 میلیون جمعیت ساکن و 15 میلیون مسافر روزانه که برای کار میآیند یعنی نسبت به آمار کلی جمعیت کشور که اگر مقایسه بکنید شاید با چندین استان کشور برابری میکند بنابراین کسی که میتواند مدیریت کارآمد در شهر تهران داشته باشد، بعید نیست که فکر ریاستجمهوری هم در سر داشته باشد ولی این یکی از مشکلات است. جای دیگر هم گفتم کسی که خودش را در پوزیشن رئیسجمهوری ببیند و احساس کند میتواند برای ریاستجمهوری کاندیدا شود کمتر پاسخگوی شورا یا نهادهای اینچنینی هست چون خودش را فراتر از این احساس میکند. ما شهردار را به عنوان یک نیروی صرفا خدماتی میشناسیم. شهر تهران عمده کارش خدماتی است. یک آدمی که صرفا نیروی خدماتی است چطور هوس میکند رئیس جمهور شود چون این امر با پوزیشنهای دیپلماتیک ، اقتصادی و بازرگانی و چیزهایی که در شهرداری تهران وجود دارد ، موجود نیست. اتفاقی است که در دوره قبل افتاده دوره قبل به نظر من آقای چمران خیلی در این موضوع تاثیرگذار بوده است.
از چه لحاظ؟
کسی که باعث شد آقای احمدینژاد شهردار شود و کمک کرد به آقای احمدی نژاد در رئیس جمهور شدن، آقای چمران است . او این بدعت را در شهرداری بوجود آورد که شهردارها به این سمت بروند. تا قبل از آن زیاد گرایش شهرداران به ریاستجمهوری باب نبود حتی آقای کرباسچی که به عنوان شهرداری که کارهای زیادی در شهر انجام داده، هیچوقت به این سمت نرفت که این ادعا را کند. این موضوع از زمان آقای احمدینژاد باب شد و آقای چمران هم در ایجاد این فرهنگ خیلی تاثیرگذار بود که شهردار به فکر ریاستجمهوری بیفتد.
منبع :آرمان( با تلخیص)