تبیان، دستیار زندگی
هفته پیش اکران فیلم «فرشته ها با هم می آیند» نخستین ساخته سینمایی حامد محمد به پایان رسید. محمدی این فیلم را به تهیه کنندگی پدرش ، منوچهر محمدی ساخته است. روایت او از همکاری با پدر را بخوانید:
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : احمد رنجبر
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

با پارتی بازی به سینما نیامدم


هفته پیش اکران فیلم «فرشته ها با هم می آیند» نخستین ساخته سینمایی حامد محمد به پایان رسید. محمدی این فیلم را به تهیه کنندگی پدرش ، منوچهر محمدی ساخته است. روایت او از همکاری با پدر را بخوانید:

با پارتی بازی به سینما نیامدم

این گفت و گو تکمله ای بر گزارش نسبت های فامیلی در سینما  است.

 وقتی خبر ساخت «فرشته ها با هم می آیند» به كارگردانی حامد محمدی رسانه ای شد، بیش از همه اسم منوچهر محمدی به عنوان تهیه کننده به چشم آمد. تا موقعی كه فیلمنامه نویس بودید ماجرا متفاوت بود اما وقتی به عنوان نفر اول فیلم پا پیش گذاشتید شاخك ها نسبت به رابطه پدر و فرزندی شما حساس تر شد، البته منظورم این نیست واكنش ها منفی بوده. موقعی كه می خواستید پشت دوربین بایستید حواس تان به این حساسیت ها بود؟

وقتی می خواستم به شكل جدی وارد سینما شوم هیچ وقت به این چیزها فكر نكردم كه رابطی نسبی با یک تهیه كننده سینما دارم. واقعا علاقه و عشق بود و این كه فكر می كردم در این حوزه هم خودم لذت می برم و هم تاثیرگذاری بیشتری می توانم داشته باشم. تحصیلات و كار من در زمینه حقوق بود و این طور نبود كه بعد از دیپلم واردسینما شوم. نزدیك به هشت سال در رشته ای دیگر كار كردم كه در ظاهر از سینما دور است ولی در بطن ماجرا، اتفاقا خیلی هم شكل و شمایل سینمایی دارد. خیلی از اتفاقات این حوزه خاص است و تا آدم در محیط های وابسته به دادگاه و ... قرار نگیرد نمی تواند آن ها را درك كند. بخش زیادی از آن فضا خیلی بار دراماتیك داشت اما در کل، روحیه و طبع ام از آن محیط روز به روز فاصله می گرفت. به همین دلیل و البته حال و هوای خودم تصمیم گرفتم به شکل رسمی از کار حقوقی فاصله بگیرم و روی فیلمسازی تمركز كنم.

خب چرا رشته حقوق را ادامه ندادید كه به لحاظ درآمد كمی از كارگردانی ندارد؟

كمی ندارد ؟ اتفاقا به شکل رایج این روزها، خیلی بیشتر از كارگردانی و سینما در آمد دارد. من موقعیت زمان دانشگاه دوستانم را با الان مقایسه می كنم خیلی اوضاع بهتری دارند (خنده) به هر حال ابتدا با ساخت مستند و تیزر سازی و ... تجربه كسب می كردم تا سر فرصت به فیلم بلند برسم. در كنار آن به دلیل علاقه ای كه از سال ها دور با من بود قصه هم می نوشتم و آن ها را در قالب چند مجموعه داستان چاپ كردم. درباره حساسیت ها باید بگویم هیچ وقت فكر نكردم این مساله برایم مهم است كه با احتیاط به سمتش بروم یا اصلا نروم یا ممكن است هر كاری بكنم به اسم یك نفر دیگر تمام شود . بعد از «طلا و مس» بود كه یكی از منتقدینی که الان سایت سینمایی دارد و دوست دارد به عنوان بتمن سینما خودش را معرفی کند و می خواهد سینما را از این چیزی که هست نجات بدهد و به شکلی که دوست دارد متحول كند، می گفتند اصلا حامد محمدی وجود خارجی ندارد كه بخواهد فیلمنامه بنویسد و مدعی بودند خود منوچهر محمدی فیلمنامه را نوشته است. قبل از «فرشته ها با هم می آیند» با وجود محبت رسانه ها خیلی اهل مصاحبه نبودم و معمولا از گفتگو و نشست های رسانه ای و حتی نقد و بررسی فیلم گریزان بودم.

اولین باری كه پشت صحنه یك فیلم رفتم فكر كنم چهار ساله بودم؛ «آن سوی مه» منوچهر عسگری نسب. لوكیشن نزدیك خانه ما در میدان فردوسی بود. ظاهرا یك پسر بچه شیطان برای فیلم می خواستند كه پیدا نكرده بودند و من را بردند جلوی دوربین. این تنها بازی عمرم بود .

شما حقوق خوانده اید ولی تغییر مسیر دادید. انتخاب خودتان بود یا پیشنهاد پدر؟

یادم هست پنج – شش ساله بودم؛ پشت صحنه سریال «بوعلی سینا» در اصفهان. گویا به خاطر یك اتفاق فیلمبرداری متوقف شده بود. آقای محمدی با یكی از مقامات اصفهان جلسه داشتند. جلسه طول كشید و هر چه پیغام می فرستاند از جلسه بیرون نمی آمدند. استاد عبدالله  اسكندری دست و صورت من را با گریم، زخمی كردند و گفتند گریه كن و برو پیش بابا. همین شد كه جلسه به هم خورد ... این  صرفا یك خاطره بود و دنبال نتیجه گیری از آن نیستم ولی به عنوان این كه سینما چقدر می تواند تاثیرگذار باشد ، در وجود هر كسی قابل رجوع است. در ادامه این علاقمندی كم كم در وجودم شكل گرفت... اتفاقا آقای محمدی خیلی اصرار داشتند كه وارد سینما نشوم و خیلی رك و راست می گفتند سینما خیلی بی رحم است و بهتر است مسیر دیگری بروی. حتی انتخاب رشته حقوق هم پیشنهاد خود ایشان بود و چون رتبه ام دو رقمی شده بود خواستند كه این رشته را انتخاب كنم. آقای محمدی همیشه می گفتند سراغ هر رشته و كاری كه دوست داری برو ولی سعی كن همیشه نفر اول تا دهم باشی. البته بعد از سال ها این نگرش از طرف ایشان كمی تغییر كرده . بعد از یكی دو فیلم كه برای ایشان مساله ساز شد گفتند حرفم را پس می گیرم همیشه سعی نكن کارت خیلی هم خوب باشد( خنده )

با پارتی بازی به سینما نیامدم

منوچهر محمدی امتیاز خاصی برای تان قائل می شد. مثلا این كه به خاطر پسرش زیاد سخت گیری نكند؟ یا از اعتبارش خرج كند؟

آقای محمدی در كار تعارفی با كسی ندارند حتی پسرش. فیلم هایی دیده ام كه ایشان روز اول فیلمبرداری آن ها را تعطیل كرده چون داشته به مسیر دیگری می رفته. روزهای اول «فرشته ها ... » خیلی نگران بودم چون به هر حال اولین كار بلندم بود. یادم هست ایشان زودتر از من راش ها را دیدند و اعلام رضایت كردند. ایشان بعدها گفتند اگر فیلم ذره ای به مسیر اشتباه می رفت قطعا جلوی آن را می گرفتم و نمی گذاشتم این همه هزینه هدر برود. قطعا ملاحظه آبروی حرفه ای خودشان را هم كرده اند كه خدای نكرده پای اسم یك جوان خراب نشود حتی اگر فرزندش باشد. ایشان البته روی همه عوامل حساسیت دارند و برای همین در فیلم های ایشان از حاشیه خبری نیست.

یعنی این طور نبوده كه بگوید چون فیلم پسرم است بیشتر هوایش را دارم و تجربیاتم را در اختیار او بگذارم؟

وقتی تهیه كننده را در جایگاه علمی تعریف كنیم و فقط او را یك منبع  مالی ندانیم همه چیز مسیر درستش را طی می كند. مثل اتفاقی كه در سینمای حرفه ای دنیا رخ می دهد و تهیه كننده خودش صاحب ایده و تفكر است و درباره نكات مختلف پیشنهاد دارد. آقای محمدی هیچ وقت نظرشان را تحمیل نمی كنند كه مثلا فقط باید فلانی بازیگر فلان نقش باشد و  ... شكل كار كردن با ایشان كاملا تیمی و گروهی است و هیچ وقت دخالتی در كار عوامل نمی كنند . موازین حرفه های را هم رعایت می كنند و نكات را به كارگردان می گویند و نه مستقیما به عوامل.

آقای محمدی در این سال ها با خیلی از كارگردان های صاحب نام كار كرده اند و من از هر كدام درس هایی گرفته ام. بخشی خواسته بوده و بخشی نا خواسته،الان در شكل نوشتن و كارگردانی ام این را متوجه می شوم. ضمن این كه مطالعه در خانواده ما شكل رسمی داشت و آقای محمدی بچه ها را موظف می كردند كه حتما كتاب بخوانند.

پیشنهادی از طرف پدر بوده كه شما نپذیرید؟

بله . این طبیعی است. پیشنهاداتی بوده كه نپذیرفته ام و البته دلیل آن را توضیح داده ام. از آن طرف خیلی پیشنهاداتی داشته اند كه درست بوده و به فیلم كمك كرده. این را هم بگویم كه حساسیت ایشان برای فیلم های دیگر بیشتر بوده و حتی گله می كردم كه چرا كمتر سر كارم می آیند.

همكاری با تهیه كننده ای غیر از پدر سخت نیست؟

قبل از پاسخ به سوال تان این را بگویم كه در این سال ها من برای دوستانی فیلمنامه نوشته ام كه به دلایلی ساخته نشده اند و قرار است یكی از آن ها امسال ساخته شود... چرا این نكته هست. وقتی من فیلمنامه ای را به شكل كلاسیك و مرسوم رایج این روزها كه به دفاتر مختلف می دهند،‌به تهیه كننده ای ارائه كنم اولین سوالی كه پیش می آید این است كه چرا منوچهر محمدی خودش آن را كار نكرده ؟ چرا حامد محمدی این فیلمنامه را برای ما آورده؟ طبیعی هم هست و به آن ها حق می دهم . ببینید من الان با تهیه كننده خوبی كار می كنم و راضی ام و امیدوارم ایشان هم از من راضی باشند. البته من آدم گزیده كاری ام و همزمان چند فیلمنامه را دست نمی گیرم چون نمی خواهم در مسیری قرار بگیرم كه فقط بنویسیم و فیلم بسازم.

مصاحبه : احمد رنجبر

بخش سینما و تلویزیون تبیان


مطالب مرتبط:

نسبت های فامیلی در سینما

فرشته ها اول مرداد می آیند