هفت درخواست حضرت ابراهیم(ع) از خداوند
پروردگارا، مرا برپا دارنده نماز قرار ده و از نسل و ذریّه‌ام نیز. پروردگارا، دعای مرا (نماز و عبادتم را) بپذیر. پروردگارا، مرا و پدر و مادرم را و مۆمنان را، روزی که حساب بر پا می‌شود، ببخشای.
آیه 40 و 41 سوره ابراهیم:
رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَوةِ وَمِن ذُرِّیَّتِی رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَآءِ (40) رَبَّنَا اغْفِرْلِی وَ لِوَالِدَیَّ وَلِلْمُۆْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ (41)
پروردگارا، مرا برپا دارنده نماز قرار ده و از نسل و ذریّه‌ام نیز. پروردگارا، دعای مرا (نماز و عبادتم را) بپذیر. (40) پروردگارا، مرا و پدر و مادرم را و مۆمنان را، روزی که حساب بر پا می‌شود، ببخشای. (41)
* در آیاتی که درباره‌ی حضرت ابراهیم (ع) در این سوره آمده، او از خداوند هفت درخواست دارد: امنیت مکه، دور ماندن از بت‌پرستی، توجه قلوب و افکار مۆمنان نسبت به فرزندان و مکتب او، بهره‌مند شدن ذریه‌ی او از ثمرات، توفیق اقامه‌ی نماز، قبول شدن دعاها و آمرزش برای خود و والدین و همه‌ی مۆمنان.
* «والد»، تنها به پدر واقعی گفته می‌شود، ولی «أب» به غیر پدر از جمله به عمو و پدرزن نیز گفته می‌شود. چون والدین ابراهیم، مۆمن بودند، بنابر این در این آیه، حضرت ابراهیم (ع) به والدین خود دعا می‌کند، ولی در آیات دیگر که «أب» بکار رفته و مراد عموی ابراهیم است، به دلیل مشرک بودن او، حضرت از او بیزاری می‌جوید.
* در آیه‌ی 133 بقره نیز خواندیم که فرزندان یعقوب در پاسخ پدر که پرسیده بود: «ما تعبدون من بعدی» پس از من چه چیز را می‌پرستید؟ گفتند: «نعبد الهک و اله آبائک ابراهیم و اسماعیل» ما پروردگار تو و پروردگار پدرانت ابراهیم و اسماعیل را می‌پرستیم. با آنکه اسماعیل عموی یعقوب است، ولی به عمو «أب» گفته شده است.
* تکرار «ربّ» در آغاز دعاهای حضرت ابراهیم، نشانه تأثیر آن در استجابت دعا و یا یکی از آداب آن است. «ربّ اجعلنی»
* برای اقامه‌ی نماز خود و فرزندانتان، از خداوند استمداد کنید. «ربّ اجعلنی»
* نماز، محور دعاهای حضرت ابراهیم است. «ربّنا لیقیموا الصّلاة»، «ربّ اجعلنی مقیم الصّلاة»
* با آنکه رسالت انبیا، اقامه‌ی دین است، اما دعا برای اقامه‌ی نماز به جای آن، نشانه آن است که نماز، چهره و سیمای تمام‌نمای دین است. «مقیم الصّلاة»
* اقامه‌ی نماز، عِدل و همتای رهبری است. حضرت ابراهیم در دو مورد، عبارت «و من ذریّتی» را به‌کار برد: یکی درباره‌ی نماز نسل خود «مقیم الصّلاة و من ذریّتی» و یکی در مورد رهبری نسل خود هنگامی که خداوند به ابراهیم فرمود: «انی جاعلک للنّاس اماما قال و من ذریّتی» (بقره، 124) من تو را امام مردم قرار دادم، ابراهیم گفت: پروردگارا، ذریه مرا نیز به این مقام برسان.
* در دعا هم به خود توجه کنید، «واجنبنی - واجعلنی - واغفرلی» و هم به دیگران. «وبنّی - ومن ذریّتی - و لوالدیّ وللمۆمنین»
* انسان، هم باید به فکر نسل قبل باشد، «ولوالدیّ وللمۆمنین» و هم به فکر نسل بعد. «و من ذریّتی»
* در دعا، به فکر قیامت خود، فرزندان و جامعه باشید. «یوم یقوم الحساب»
باشگاه خبرنگاران
باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از: mo_1443
برگرفته از گروه: قرآن
مطالب مرتبط:
عامل محرومیّت‌ها و مشکلات چیست؟
شیوه‌ی تربیتی اسلام: تشویق ده برابر تنبیه
هنگام وسوسه‌ی شیطان، چه کار کنیم؟
رابطه مۆمنان با یکدیگر چگونه است؟
خداوند چه چیزی را وسیله‌ی فریب می‌داند؟
راهِ رهایی از تمام بن‌بست‌ها در زندگی مشترک
از ترس آینده، امروز را سخت نگیرید!
