تبیان، دستیار زندگی
روابط آزاد و بدون مجوز شرعی بین دو جنس مخالف، در هیچ یک از ادیان آسمانی، پذیرفته نیست و دین اسلام هم به وجهی دقیق و آسیب‌شناسانه، این نوع روابط را منع کرده است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آسیب‌های روابط پیش از ازدواج


روابط آزاد و بدون مجوز شرعی بین دو جنس مخالف، در هیچ یک از ادیان آسمانی، پذیرفته نیست و دین اسلام هم به وجهی دقیق و آسیب‌شناسانه، این نوع روابط را منع کرده است.


زن و مرد

حداقل چهار آسیب را می‌توان برای روابط پیش از ازدواج برشمرد:

1) شکسته شدن حریم‌های شرعی

خانواده‌ها و جوانانی که خود را متدین و پایبند به سنت‌های دینی و شرعی می‌دانند، یا علاقه دارند که حریم‌ها را در زندگی خود حفظ کنند، به خوبی می‌دانند که داشتن روابط آزاد میان دختر و پسر در حداقل‌ترین نوع آن، مشروع نیست. اسلام و هیچ دین آسمانی، اجازه نداده که دختر و پسر به اسم عشق و دلدادگی نسبت به یکدیگر، حتی اگر صادقانه و راستین باشد، برای یک ساعت هم با یکدیگر نشست و برخاست داشته باشند.

برای نمونه، در انجیل از زبان حضرت عیسی (ع) آمده است: گفته شده که زنا مکن، ولی من می‌گویم که اگر حتی به نظر شهوت‌آلوده به زنی نگاه کنی، همان لحظه، در دل خود با او زنا کرده‌ای. (انجیل متی، آیات 27 و 28)

در ممنوعیت شرعی این دست از رفت و آمد و دوستی دختر و پسر، نمی‌توان تردید کرد. برخی از جوانان یا خانواده‌هایشان ممکن است برای خود توجیه کنند که چون ما قصد ازدواج قطعی داریم و نیت ما فریب نیست، مانعی ندارد که این گونه از ارتباط‌ها پیش از ازدواج، استمرار داشته باشد.

اگر کسی بر اساس چنین نظری به دنبال دوستی‌های غیر مجاز برود، خوب است بپذیرد که مرتکب لغزش شده و عذر خواستن از گناه، به مراتب، آسان‌تر از توجیه آن است. به رغم این سخت‌گیری، باید پذیرفت که دین، در جایی که دختران و پسران از سر صدق، قصد ازدواج داشته باشند، راه تحقیق و بررسی (حتی برای اطمینان از سلامتی از برخی عیوب جسمی) را باز گذاشته است، بلکه گاه به آن توصیه نموده است، اما این غیر از دوستی‌های بی‌حد و مرز است که لزوماً به معنای تحقیق برای ازدواج تلقی نمی‌گردد.

این نکته را نباید نادیده گرفت که شکستن حریم شرعی، در موارد فراوانی، تنها به محدوده‌ای خاص محدود نمی‌گردد و کشش جنسی، گاه شخص را چنان از خود بی‌خود می‌سازد که حریم عصمت را می‌شکند و هنگامی باخبر می‌شود که می‌بیند مرتکب کار خلاف عفت نیز شده است.

2) آسیب معنوی

بررسی دلایل حساسیت و نهی شدید شریعت در برابر این مسئله، به‌رغم حمایت از ازدواج و چندهمسری برای مردان یا ازدواج موقت، فرصتی جداگانه می‌خواهد؛ اما در یک جمله باید باور داشت که خداوند، آفریننده انسان و مسلط به نظام هستی است و ضعف‌ها و نقاط رخنه انسان را بهتر از هر کسی حتی خود انسان می‌داند و چون ما خدا را به حکمت و در عین حال مصلحت‌گرایی، خیرخواهی و مهربانی به بندگان می‌شناسیم، باید بپذیریم که این ممنوعیت، از سر خیر اندیشی و در جهت مصالح فردی و اجتماعی بشر است. با این حال، به نظر می‌رسد که مهم‌ترین عامل این امر، آسیب‌های روحی و معنوی روابط آزاد دختران و پسران است و شناخت آن، بر آگاهی از جایگاه روح و روان آدمی از نگاه اسلام، و شناخت چگونگی آسیب‌رسانی روابط آزاد جنسی بر سلامت روحی، متوقف است.

این نکته را نباید نادیده گرفت که شکستن حریم شرعی، در موارد فراوانی، تنها به محدوده‌ای خاص محدود نمی‌گردد و کشش جنسی، گاه شخص را چنان از خود بی‌خود می‌سازد که حریم عصمت را می‌شکند و هنگامی باخبر می‌شود که می‌بیند مرتکب کار خلاف عفت نیز شده است.

بدون تردید، شناخت حقیقت روان آدمی، از مهم‌ترین دغدغه‌های آدمی در طول هزاران سال گذشته بوده و تاکنون نیز پاسخ قانع کننده برای آن نیافته است و شاید هیچ‌گاه بدان دست نیابد؛ چنان که قرآن، حقیقت روح را دست‌نیافتنی می‌داند. بررسی‌های علمی نشان می‌دهد که بشر، دست کم از سه هزار سال پیش تاکنون، ضمن پذیرش وجود روان در کنار بدن، اصالت و تکیه داشتن بدن بر آن، جاودانگی و تجرد روح و چگونگی رابطه روح و بدن و ده‌ها مسئله دیگر در این زمینه را بررسی کرده است.

با این حال، کتاب‌های فلسفی موجود (اعم از فلسفه اسلامی و فلسفه غرب) نشان می‌دهد که هنوز مبحث ماهیت روان معرفت نفس، جزو مهم‌ترین و پرچالش ترین مباحث این دست از کتاب‌ها است. با چشم‌پوشی از دستاوردهای عقلی بشر در شناخت ماهیت، ویژگی و صفات نفس، متون و حیاتی درباره شناخت و روح و اسرار آن، آموزه‌های مهمی را به دست داده است که به اهم محورهای آن‌ها اشاره می‌کنیم:

- قرآن، روح را نفخه و جلوه‌ای از تجلیات الهی می‌داند که هنگام آفرینش انسان و پس از تکمیل مراحل آفرینش بدن توسط خداوند، در کالبد آدمی دمیده می‌شود.

- قرآن از روح و روان آدمی با عناوینی مانند قلب و نفس یاد کرده که نشان می‌دهد هویت و اصالت انسان بر روان و بر روح او استوار است و بدن، بیشتر نقش مرکب برای روح را بازی می‌کند و این امکان را فراهم می‌سازد که آن حقیقت ملکوتی و آسمانی، با عالم ماده ارتباط برقرار کند. بدین جهت، هر جا که خداوند انسان را مخاطب می‌سازد، روی سخن او، روح و روان آدم است نه بدن او؛ چنان که خداوند، مرگ روح را مهم‌تر از مرگ بدن می‌داند و معتقد است نابینایی و ناشنوایی دل، از کوری و کری ظاهری، بس مهم‌تر و شکننده‌تر است. قرآن، روح را رکن اصلی شخصیت انسانی می‌داند.

قرآن می‌فرماید: به مردان با ایمان بگو: دیده فرو نهند و پاک‌دامنی ورزند که این برای آنان پاکیزه‌تر است؛ زیرا خدا به آنچه می‌کنند آگاه است. راز اینکه در این آیه، نخست بر پرهیز از نگاه و سپس حفظ دامن تاکید شده، این است که نگاه شهوت‌آمیز به نامحرم، زمینه‌ساز ارتباط جنسی است. بدین جهت، قرآن با این پدیده از ابتدایی‌ترین مرحله‌اش مخالفت کرده است.

- از آن جا که از نگاه قرآن، روح و روان آدمی، حقیقت او را تشکیل می‌دهد، لذت‌ها و دردهای دنیایی و نعمت‌ها و عذاب‌های اخروی، بیش از آنکه متوجه بدن آدمی باشد، روح و روان او را نشانه می‌رود و به عبارت روشن‌تر، از نگاه قرآن، آنکه به حقیقت در دنیا و آخرت لذت می‌برد و درد می‌کشد، روح و روان آدمی است؛ هرچند بدن به عنوان ابزار نعمت دادن یا عذاب‌رسانی به کار می‌آید.

وقتی کسی حریم و حرمت شرعی را در روابط می‌شکند (از نگاه حرام تا زنا) به همان اندازه که حریم شکسته می‌شود، روح او آلوده می‌گردد و به تعبیر قرآن، از مرحله نورانی بودن به مرحله ظلمت می‌گراید. بدین جهت، قرآن، حفظ و پیراستگی دامن را از ویژگی‌های مۆمنان می‌شمارد. قرآن از مردان و زنان مۆمن می‌خواهد که افزون بر حفظ دامن از آلودگی، حتی نظر حرام هم به یکدیگر نیندازند و راز این امر را حفظ پاکی و پیراستگی روحی آنان می‌شمارد. آنجا که می‌فرماید: به مردان با ایمان بگو: دیده فرو نهند و پاک‌دامنی ورزند که این برای آنان پاکیزه‌تر است؛ زیرا خدا به آنچه می‌کنند آگاه است. راز اینکه در این آیه، نخست بر پرهیز از نگاه و سپس حفظ دامن تاکید شده، این است که نگاه شهوت‌آمیز به نامحرم، زمینه‌ساز ارتباط جنسی است. بدین جهت، قرآن با این پدیده از ابتدایی‌ترین مرحله‌اش مخالفت کرده است.

امام علی (ع) چشم را صیدگاه شیطان می‌داند؛ یعنی شیطان، جان انسان‌ها را از رهگذر چشم به دام می‌اندازد. نگاه‌ها دام‌های شیطان است. "

زن و مرد

3) عشق‌های دروغین

شمار زیادی از عشق‌های افراطی ادعایی پسران و دختران، دروغین و تنها برای خوش‌گذرانی گذراست. باید پذیرفت که سن جوانی، دوره لذت‌جویی و تنوع‌خواهی است. حال اگر ارتباط با جنس مخالف با محذورات و بازدارندگی‌های خاصی روبه‌رو نباشد، چه دلیلی وجود خواهد داشت که بر اساس آن، یک پسر، تنها با یک دختر یا به عکس دوست شود و با چند نفر خوش نگذراند! این امر آنگاه تشدید می‌شود که بدانیم در برخی خانواده‌ها و محیط‌های غیر مذهبی، داشتن چند دوست مخالف برای یک نفر، افتخار شمرده می‌شود.

نتیجه دوستی‌ها و عشق‌های دروغین، از آغاز روشن است. پسری که طرف مقابل خود را با شیوه‌های مختلف، ماه‌ها و سال‌ها به دنبال خود می‌کشاند، هنگامی که پای صحبت جدی برای ازدواج به میان می‌آید، اعلام می‌کند که از آغاز قصد ازدواج نداشته و اساساً چنین دختری شایستگی همسری را ندارد!

4) شکست در عشق و سرنوشت‌های وحشتناک

گاهی عشق دو طرف به هم، شدید و احساسی است، اما دختر و پسر به دلایلی به هم نمی‌رسند. در این صورت، آنان شکست در عشق را تجربه خواهند کرد و عموم جوانان، قدرت تحمل چنین شکستی را ندارند. تنفر و انتقام وحشتناک مانند اسید پاشی و آسیب زدن به طرف مقابل از پیامدهای شکست عشقی است و جامعه ما لبریز از ماجراهای تلخ این نوع شکست‌ها است.

سایت جهان نیوز


باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از: neka57

برگرفته از انجمن: خانواده

مطلب مرتبط:

دوستی قبل از ازدواج